Notatka z życia: Złoty chłopiec Wagnera

fot. Wikimedia Commons/Kwiatuszek 2005

Mimo że zdobywał liczne medale mistrzostw Polski, największe sukcesy osiągnął z reprezentacją Polski. Nie mogło być inaczej, skoro był jednym ze „Złotych chłopców Wagnera”, czyli członkiem drużyny, która sięgnęła po mistrzostwo świata w Meksyku w 1974 roku i olimpijskie złoto dwa lata później w Montrealu. Włodzimierz Stefański, siatkarz rodem z Wrocławia, kończy dziś 65 lat.

Urodził się 20 listopada 1949 roku we Wrocławiu. W tamtejszej Gwardii rozpoczynał karierę, ale później związał się z zespołami z Warszawy. Był zawodnikiem Skry, AZS i Legii, by następnie reprezentować barwy Resovii Rzeszów. Z tym ostatnim klubem w 1974 i 1975 roku zdobywał złote medale mistrzostw Polski, a w sezonie 1973/1974 zajął trzecie miejsce w finałach PEZP. Trzykrotnie był także brązowym medalistą kraju z warszawską Legią, zanim wyjechał do Finlandii, gdzie kontynuował karierę w drużynach KIMMO Lahti i Mikheli Vauhti.

W reprezentacji Polski zadebiutował 1969 roku i był jej etatowym zawodnikiem przez ponad dekadę. Wystąpił w 267 spotkaniach, brał udział w pamiętnych dla Polaków mistrzostwach świata w Meksyku i w igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Z obu tych imprez siatkarze Huberta Wagnera przywozili złote medale. Oprócz tego był także dwukrotnym srebrnym medalistą Europy (Belgrad 1975, Helsinki 1977) oraz brał udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, Pucharze Świata 1973 i 1977, a także w rozgrywanych w Mediolanie mistrzostwach Starego Kontynentu (1971 rok) oraz mistrzostwach świata w Rzymie (1978 rok).

Karierę zakończył w Finlandii, gdzie obecnie mieszka. Dziś Włodzimierz Stefański kończy 65 lat.
Data: 2014-11-20 godz. 10:08
Pobrano ze strony: www.sportowahistoria.pl