fot. Wikimedia Commons/RIA Novosti
Jest jednym z nielicznych polskich sportowców, którzy na jednych igrzyskach olimpijskich zdobyli dwa medale.
Urodził się 18 grudnia 1941 roku w Drogomyślu. Karierę sportową rozpoczął już w wieku niespełna 14 lat i kontynuował ją przez blisko cztery dekady, aż do 1991 roku. W tym czasie siedemnaście razy sięgał po tytuł mistrza Polski, a trzykrotnie plasował się na średnim stopniu podium. Łącznie wygrał ponad 650 konkursów w skokach przez przeszkody i WKKW rozgrywanych nie tylko w kraju, ale i na świecie.
Trzykrotnie, w 1968 roku w Meksyku, w 1972 w Monachium i w 1980 roku w Moskwie, brał udział w igrzyskach olimpijskich. Sukces przyniósł dopiero trzeci start, w którym Jan Kowalczyk zdobył złoto w indywidualnym konkursie skoków przez przeszkody oraz srebro w tej samej konkurencji, tyle że drużynowej.
W 1991 roku jeździec CWKS Legia Warszawa zakończył czynną karierę, poświęcając się pracy trenerskiej. Za swoje osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz trzykrotnie Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.