Notatka z życia: człowiek skrajny sportów

fot. Wikimedia Commons/Lee Daniel Crocker

96. lat temu, 2 lipca 1919 roku w Zamościu przyszedł na świat Andrzej Pytlakowski. Był on czołowym polskim szachistą okresu powojennego, taternikiem, a także dziennikarzem. 

Andrzej Pytlakowski miał dwie jakże skrajne sportowe pasje, szachy i wspinaczkę. Wspinał się ponad 50 lat, w Tatrach, Hindukuszu i Himalajach. Jego pierwszą górską zdobyczą była Grań Kościelca, tak też się stało, że w tym samym miejscu wspinał się na końcu swej przygody z górami. Tym samym na Grani Kościelca Andrzej Pytlakowski rozpoczął i po wielu latach zakończył wspinanie.

Andrzej Pytlakowski był również wybitnym szachistą. W pierwszych turniejach brał udział przed wybuchem II wojny światowej. W 1938 roku startował m.in. w mistrzostwach Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej. W tym samym roku na jednym z turniejów jego przeciwnikiem był Karol Wojtyła. Na przełomie 1943 i 1944 roku zwyciężył w konspiracyjnych mistrzostwach Warszawy, choć niektórzy podają, że zajął miejsce I-III. Rok po zakończeniu wojny, w 1946 roku, zdobył wicemistrzostwo Łodzi. Od 1946 do 1956 roku 6 razy brał udział w finałach mistrzostw Polski. W 1950 roku w Łodzi zdobył drużynowe mistrzostwo Polski, tytuł ten zdobył również w 1965 roku z drużyną Wojska Polskiego. Dwa lata wcześniej z zespołem WP zdobył drużynowe wicemistrzostwo Polski.  W 1955 roku we Wrocławiu indywidualnie zdobył brązowy medal mistrzostw Polski. W 1951 roku został wiceprezesem Sekcji Szachów GKKF ds. szkoleniowych.

Andrzej Pytlakowski kilkukrotnie brał udział w międzynarodowych turniejach. W 1952 roku brał udział w szachowej olimpiadzie w Helsinkach. W latach 1951-1957, 5 razy został mistrzem Wojska Polskiego. Występując w barwach Legionu Warszawa 4-krotnie zdobył drużynowe mistrzostwo Polski (1961, 1963, 1964 i 1972).

Był również dziennikarzem szachowym. Zmarł 15 listopada 2010 roku w Warszawie. Został pochowany na Powązkach. 
Data: 2015-07-02 godz. 10:15
Pobrano ze strony: www.sportowahistoria.pl