Notatka z życia: Andrzej Wroński

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Warszawie i Studium Trenerskie IKF w Gorzowie Wielkopolskim. Był zawodnikiem takich klubów jak: GLKS Morena Żukowo, Legia Warszawa oraz Gryf Chełm. Pierwsze zapaśnicze kroki Andrzej Wroński stawiał pod czujnym okiem Henryka Boreckiego. Po ośmiu latach treningów Wroński przeniósł się do Legii, świat staje przed Nim otworem, gdyż to właśnie on zostaje powołany do kadry narodowej na wolne miejsce po Romanie Wrocławskim. Pierwsze międzynarodowe występy kończyły się porażkami, jednak podczas Memoriału Władysława Pytlasińskiego w 1987 roku Wroński pokazał swój talent pokonując mistrza olimpijskiego z Los Angeles Vasile Andrei. Został również ogłoszony najlepszym zawodnikiem turnieju. Andrzej Wroński dostał kwalifikacje na Igrzyska Olimpijskie w Seulu w 1988 roku, gdzie po 12 latach treningów zdobył pierwsze mistrzostwo olimpijskie. Na kolejnych Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, Wroński uplasował się tuż za podium, na  4. miejscu. Podczas Igrzysk w Atlancie Andrzej Wroński ponownie zdobył olimpijskie złoto. Niestety w Sydney naszego znakomitego zapaśnika nie ominęła klątwa chorążego, którym był podczas ceremonii otwarcia i olimpiada zakończyła się dla niego porażką.

 

Andrzej Wroński w swoim sportowym dorobku, ma również inne, poza olimpijskie, sukcesy na koncie. Polski zapaśnik 13-krotnie zdobył tytuł mistrza Polski wagi ciężkiej. Na Mistrzostwach Świata zdobył: złoto w Tampere w 1994 roku, srebrny medal w Atenach w 1999 roku oraz dwukrotnie brąz w Sztokholmie w 1993 i we Wrocławiu w 1997 roku. Podczas Mistrzostw Europy trzykrotnie stanął na najwyższym stopniu podium w Oulu w 1989 roku, w Kopenhadze w 1992 roku oraz w Atenach w 1994 roku. Podczas Mistrzostw Starego Kontynentu Andrzej Wroński zdobył również dwa brązowe krążki. Pierwszy w Poznaniu w 1990 roku, drugi zaś w Budapeszcie w 1996 roku. 

W 1994 roku w plebiscycie Przeglądu Sportowego został okrzyknięty najlepszym sportowcem roku. Został odznaczony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (trzy razy), Krzyżem Kawalerskim w 1988 roku, Krzyżem Oficerskim w 1994 roku oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 1996 roku. W międzynarodowym rankingu FILA na najlepszego zapaśnika świata lepszy od niego w 1994 roku był jedynie Aleksandr Karelin.