Jaka jest historia sportu i co ją tworzy? To niestety trudne pytanie. Zajmowanie się historycznymi perspektywami ma w sobie zróżnicowaną i bogatą w konflikty historię, zwłaszcza w Niemczech po 1945 roku.
Historia sportu jest tematem nauki historycznej, która oznaczała na przestrzeni czterech ostatnich dekad procesy dalekosiężnych zmian teoretycznych, a także koncepcyjnych konsekwencji. Zmiany te wynikały z politycznego i historycznego układu zdarzeń. Warto jednak zwrócić uwagę na wkład historii w dwóch aspektach. Po pierwsze należy wyjaśnić, jak wyglądała historyczna perspektywa nauki o sporcie. W drugiej części należy wspomnieć wpływ na życie człowieka i jego ciało.
Nauka o sporcie zapuściła swoje korzenie w 1960 roku w Niemczech. Sport rozwijał się przede wszystkim podczas Igrzysk Olimpijskich, kiedy to toczyła się rywalizacja między Wschodem a Zachodem. Historia sportu miała także wkład w środowisku nauczycieli. Widoczna była integracja socjologii sportu i historii.
Historia długo nie zgadzała się w rzeczywistości sportowej, np. w wynikach, gdzie zawodnicy rywalizowali raczej dla zabawy. Warto jednak wspomnieć o Patricii Vertinsky, która mówiła, jak wspominać o historii sportu, a także płci występujących w różnych dyscyplinach.
We współczesnych badaniach sport odgrywa dużą rolę w budowaniu determinacji. Sukces i porażka stały się wyznacznikiem umiejętności. Obserwowanie meczów piłkarskich czy walk bokserskich to doskonała forma rozwoju kulturowego. Warto także wziąć pod uwagę perspektywę sportu w kontekście społeczno-historycznym, jako sens poszukiwania aktywności fizycznej i jej wpływ na życie ludzkie.