Sport w XIX wieku nie był popularny w Portugalii. Dodatkowo dostępny był tylko dla niektórych warstw społecznych. Brak rozwoju sportu niesie za sobą konsekwencje wydarzeń z XVII wieku, kiedy to Portugalczycy zaprzestali uprawiania wszelakich gier i zabaw na świeżym powietrzu.

Pogarda sportem trwała przez następne dziesięciolecia. Portugalczycy zanurzając się w literaturze, także mogli odnieść wrażenie upadku psychologicznego i fizycznego młodych pokoleń XIX wieku. W książce „Os Maias de Eça de Queiroz" opublikowanej w 1888 roku, w której to Afonso da Maia opowiada się za uznaniem walki byków jako sportu krajowego, w celu zaszczepienia siły i odwagi młodzieży. Chociaż portugalska tradycja sportowa była słabo rozwinięta, w kraju zaczynają się tworzyć wyobrażenie aktywności fizycznej. Wówczas zaczęły rozwijać się sporty wodne, akrobatyka i kolarstwo. Jeśli chodzi o piłkę nożną, pierwszy mecz odbył się w 1875 roku. Zainicjował go Anglik Harry Hilton, zbierając grupę przyjaciół. Od tego momentu z dnia na dzień futbol zyskiwał na popularności i można było zauważyć znaczący wzrost jego zainteresowaniem. XIX wiek to czas poznania sportu, to początek długiej drogi do pokonywania słabości przez zawodników, ale także radości z osiąganych sukcesów.