Bogdan Tuszyński to chyba jedyna w Polsce osoba, która z taką skrupulatnością i regularnością od lat dokumentuje polskie dziennikarstwo sportowe. Nie tylko media są jednak tematem zainteresowania byłego sprawozdawcy Polskiego Radia i „Przeglądu Sportowego". Zajmuje się on także historią polskiego sportu, a na swoim koncie ma już ponad 30 publikacji książkowych, z których większość nie znajduje na rynku konkurencji.

Pierwszą książkę Bogdan Tuszyński wydał przed blisko 40-stu laty. Było to w 1975 r., a pozycja nosiła tytuł „Sprintem przez prasę sportową". Tematyka sportowej prasy poruszana była przez historyka jeszcze wielokrotnie w książkach takich jak „Sportowe pióra" (1994), „Prasa i sport" (1981) czy „Tytani mikrofonu" (1992). Nie tylko jednak ten rodzaj medium był przez Tuszyńskiego dokładnie opisywany w kontekście relacji sportowych. Wydał on również dzieła „Radio i sport" (1993) oraz „Telewizja i sport" (1996), które do dziś są właściwie jedynymi w Polsce pozycjami o tej tematyce. Jest to związane z karierą naukową Tuszyńskiego, który obronił doktorat w 1974 r. i od tamtego czasu zalicza się do grona największych prasoznawców w kraju.

Nie opisuje jednak wyłącznie mediów. Jest również jednym z najlepszych dokumentalistów dziejów polskiego sportu, a na koncie ma obszerne książki, w których opisuje rodzimych olimpijczyków („Polscy olimpijczycy XX w." (2004), „Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006" (2006) czy „Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010" (2010)), wybitnych sportowców i patriotów, takich jak Janusz Kusociński („Kusy" (2000), „Ostatnie okrążenie `Kusego`" (1990) czy „Za cenę życia. Sport Polski walczącej 1939-1945" (2006)), a także jedną ze swoich ulubionych dyscyplin – kolarstwo („Złota księga sportu światowego" (1999), „Złota księga sportu polskiego" (1995) czy „70 lat Tour de Pologne 1928-1998 (1999)).

Swoją dziennikarską przygodę Bogdan Tuszyński zaczął od łódzkiej prasy w 1947 r. Później pracował krótko w „Przeglądzie Sportowym", ale najdłużej związany był ze sportową redakcją Polskiego Radia, w której spędził blisko 30 lat. Relacjonował dla niej najważniejsze imprezy sportowe świata, z igrzyskami olimpijskimi na czele. Za swoją pracę wielokrotnie wyróżniany był różnego rodzaju nagrodami, takimi jak Złote Pióro czy Złoty Wawrzyn Olimpijski w dziedzinie literatury.

Jak pisze Artur Cegiełka w książce „Działania MSW wokół olimpijskich zmagań Moskwa `80", opierając się na dokumentach pochodzących z IPN-u, Tuszyński miał od 1963 r. współpracować ze służbami bezpieczeństwa pod pseudonimem „Fala". Podpisanie przez dziennikarza oświadczenia o współpracy miało nastąpić pod wpływem świadomości posiadanych przez służby materiałów, które mogły złamać Tuszyńskiemu karierę. Jak podkreśla Cegiełka, w archiwach brak doniesień własnoręcznie spisanych przez dziennikarza, które byłyby najbardziej wiarygodne. Autor wiarygodność raportów ze spotkań z Tuszyńskim spisywanych przez funkcjonariuszy MSW podaje w wątpliwość. Nie udało mu się też skonfrontować informacji tam zawartych ze wspomnieniami dziennikarza ze względu na jego zły stan zdrowia.

Dziś Bogdan Tuszyński obchodzi 81. urodziny.