Każdy sportowiec marzy o starcie w Igrzyskach Olimpijskich. Taki start w dodatku okraszony zdobyciem medalu na zawsze wpisuje zawodnika do historii sportu. Wielokrotne uczestniczenie w najważniejszych zawodach sportowych świata jest zaszczytem jakiego dostępują najlepsi. Wśród polskich sportowców jednym z nich jest zapaśnik Czesław Kwieciński.

Urodził się 20 stycznia 1943 w Romaszkinie na Litwie, w rodzinie Antoniego i Elżbiety. Gdy skończył pięć lat NKWD rodzinę Kwiecińskich wywiozło na Syberię, za Koło Polarne, do miejscowości Igarki nad Jenisejem. Do Polski, a konkretnie do Piotrkowa Trybunalskiego powrócił już jako 16-letni młodzieniec. Wychowanie w trudnych warunkach Syberii zaowocowało nabyciem ogromnej siły fizycznej, którą dostrzegł trener zapasów Startu Piotrków Trybunalski Pan Eugeniusz Kiereuszyn. To on nauczył Czesława podstaw zapasów. Następnymi trenerami w karierze Kwiecińskiego byli: Ernest Gondzik i Jan Stawowski w Sile Mysłowice (1962-1980) oraz Janusz Tracewski, który doprowadził go do olimpijskich sukcesów. „Syberyjski drwal", jak nazywano Czesława podczas kariery sportowej był 10-krotnym Mistrzem Polski w kategorii półciężkiej - 1967, 1969-1971, 1973-1975, 1978, 1979 i ciężkiej - 1976, medalistą Mistrzostw Świata (brązowym (1965), srebrnym (1970, 1973), finalistą MŚ: 1977 - 5 m. , 1978 - 4 m. , 1979 - 5 m. oraz finalistą ME 1967 - 5 m, 1970 - 6 m., 1972 - 4 m., 1974 - 4 m. , 1975- 4 m., 1978 - 6 m. (wszystkie w w. półciężkiej), 5-krotny olimpijczyk (1964, 1968, 1972, 1976, 1980), zdobywcą dwóch brązowych medali (1972, 1976). Dostąpił również zaszczytu bycia chorążym polskiej ekipy na IO w Moskwie (1980). Czesław Kwieciński to pierwszy polski medalista olimpijski zapaśników stylu klasycznego. Był zawodnikiem o wielkiej ambicji, doskonałej technice i bardzo długiej karierze zawodniczej. W walce i podczas treningów nigdy się nie oszczędzał.

Za zasługi sportowe został odznaczony medalem Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. dwukrotnie srebrnym i trzykrotnie brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim OOP.

W życiu prywatnym jego żoną jest Ewa Gryziecka, była rekordzistka świata w rzucie oszczepem. Tradycje sportowe kontynuowały również dzieci: Ireneusz uprawiał judo i przez wiele lat rywalizował bezpośrednio z Rafałem Kubackim, Maja ukończyła katowicką AWF, natomiast Monika przez wiele lat uprawiała pływanie, zapasy oraz była ratownikiem wodnym. Po zakończeniu kariery sportowej Czesław wraz z rodzina zamieszkał w Gliwicach, gdzie założył firmę transportową „Motrans", którą obecnie prowadzi córka Monika.

Życie i kariera sportowa Kwiecińskiego i jego rodziny to temat godny opracowania książkowego. Trudno w kilku zdaniach opisać osiągnięcia. Jest również przykładem sportowca odnoszącego sukcesy na arenach sportowych jak i w życiu rodzinnym oraz zawodowym po zakończeniu kariery sportowej, co nie każdemu wybitnemu zawodnikowi się udaje.