2012-10-09, 09:23   A A A    

Akademicki Związek Sportowy rozpoczął działalność w Krakowie w 1908 r. na tamtejszym uniwersytecie. Sport szybko stawał się popularny w środowisku studentów. Niestety w Warszawie warunków do założenia studenckiej organizacji sportowej nie było. Carska władza podejrzliwie spoglądała na wszelkie próby zrzeszania się polskiej młodzieży.

Sytuacja zmieniła się w 1915 r. gdy do Warszawy wkroczyli Niemcy. Nowy okupant chcąc pokazać się z bardziej tolerancyjnej strony niż Rosjanie, zezwolił na działalność polskich uczelni. I tak na odnowionym Uniwersytecie Warszawskim w lipcu 1916 r. utworzono samodzielny Uniwersytecki Związek Sportowy posiadający sekcje: lekkoatletyczną, piłkarską,gimnastyczną, łyżwiarską i ... fotograficzną. Początkowo należało do nich kilkudziesięciu studentów. Pierwszym prezesem tej organizacji był student prawa Stefan Grodzki. Działacze tego pierwszego sportowego związku pragnęli wspólnie z innymi uczelniami doprowadzić do założenia ogólno warszawskiego AZS, lecz na to nie było zgody ze strony władz niemieckich. Dopiero po uzyskaniu niepodległości, organizacje sportowe stołecznych uczelni zjednoczyły się pod wspólną nazwą AZS Warszawa.

W przedwojennej Polsce akademicy sport uprawiali w Parku Skaryszewskim (dziś Park im. I. Paderewskiego). Trzon sportowców azetesowskich stanowili studenci UW. Do najbardziej znanych należała dyskobolka Halina Konopacka (studentka polonistyki), skoczek wzwyż Julian Gruner (wydz. lekarski) i hokeista Włodzimierz Krygier (Prawo). Studenci w ramach AZS organizowali zawody pomiędzy uczelniami, bardzo przyczyniając się do popularyzacji sportu. Przez cały okres międzywojenny AZS Warszawa należał do najsilniejszych klubów sportowych w Polsce.

Po II Wojnie Światowej komunistyczne władze starały się uzależnić AZS, zmieniając na kilka lat nawet nazwę na Akademickie Zrzeszenie Sportowe. W powojennej Polsce najsilniejszą sportowo uczelnią był AWF i studenci UW najczęściej nie mieli szans mierząc się z drużynami AZS AWF.

Powrót | źródło: AZS UW