W latach 50. ubiegłego stulecia Maria Ciach-Michalak jako podopieczna trenera Zygmunta Szelesta należała do lekkoatletycznego "Wunderteamu". Mianem tym w latach 1956-1966 określano polską reprezentację lekkoatletyczną, powodem takiego nazewnictwa była duża ilość sukcesów osiąganych przez Polaków na tle innych państw. Po raz pierwszy reprezentację Polski nazwali tak niemieccy dziennikarze, po zwycięstwie nad zespołem RFN na Neckarstadionie w Stuttgarcie.

Maria Ciach-Michalak była najlepszą polską lekkoatletką podczas Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, zajęła tam 7. miejsce i pobiła rekord Polski (44,31 m). W swojej karierze sportowej rekordzistką Polski w sumie była siedem razy, zaś mistrzynią kraju zostawała trzykrotnie. W Międzynarodowych Igrzyskach Sportowych Młodzieży występowała dwa razy w Bukareszcie w 1953 roku, gdzie  była 5. i w Warszawie w 1955 roku, gdzie zajęła 2. miejsce.

Maria Ciach-Michalak była nauczycielką wychowania fizycznego, ukończyła studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz miała uprawnienia trenera II klasy lekkiej atletyki, uprawnienia I klasy zdobyła w 1974 broku. Odnosiła sukcesy w nauczaniu i trenowaniu młodzieży.  Pisała do czasopisma „Wychowanie fizyczne i higiena szkolna”. Była dyrektorem w Szkole Podstawowej nr 272 w Warszawie, w czasie jej kadencji szkoła trzykrotnie zwyciężyła w Warszawskiej Olimpiadzie Młodzieży. Była działaczką sportową, członkiem komisji młodzieżowych GKKFiS oraz Ministerstwa Oświaty i Wychowania. Została uhonorowana wieloma odznaczeniami: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką "Za zasługi dla Warszawy", Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej", Odznaką "Błękitna Strzała" Sztandaru Młodych dla najlepszych wychowawców pracujących z młodzieżą, odznakami Szkolnego Związku Sportowego, Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, Warszawskiego Związku Lekkiej Atletyki, Klubu Sportowego Warszawianka.

Zmarła 25 maja 2009 roku w Warszawie.