2012-02-03, 10:09   A A A     Przemysław Popek

W sporcie niekiedy działają takie osoby, które nie tylko dążą do rozwoju danej dyscypliny, ale także mają ogromny wkład w działalność kraju. Z pewnością do takich osób należy Zdzisław Antoniewicz.

Wielu ta postać może wydawać się tajemnicza. Zdzisław Antoniewicz urodził się 3 lutego 1908 roku w Poznaniu. Był drugim z pięciorga dzieci Zygmunta i Józefy z Kurzyńskich. Jego ojciec był wojskowym ormiańskiego pochodzenia. Uczestniczył w walkach I wojny światowej, powstania wielkopolskiego i wojny polsko-bolszewickiej.

Zdzisław Antoniewicz najpierw zdał maturę w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, a później ukończył szkołę podoficerów-fotolaborantów. W 1939 roku zadebiutował w roli dziennikarza sportowego na łamach „Kuriera Poznańskiego”. Niestety, jego przygoda z pisaniem nie trwała długo. Po wybuchu II wojny światowej udało mu się przedostać na Węgry, gdzie trafił do obozu Magyarcsanád. Po zwolnieniu działał w Instytucie Polskim w Budapeszcie. Założył wówczas jedyne w Europie polskie gimnazjum o nazwie Balatonboglár. Częstym gościem szkoły, a także współpracownikiem Antoniewicza był chociażby znany polski historyk Jan Reychman.

Podczas pobytu na Węgrzech Antoniewicz publikował swoje teksty na łamach „Wieści Polskich” i „Tygodnika Polskiego - Materiały Obozowe”. Działał także w ruchu oporu. Po wojnie kontynuował swoją działalność poza granicami kraju.

Gdy Węgry uznały polski rząd, wezwano go do powrotu do kraju. Na granicy został aresztowany, wypuszczono go dopiero w 1950 roku. Wówczas zajął się działalnością sportową, najpierw pracował na pływalni, by później zostać trenerem poznańskiej Unii. W Polsce swoje teksty publikował na łamach Ekspresu Poznańskiego, Głosu Wielkopolskiego.

Zmarł 21 października 1984 roku w Poznaniu.

Powrót