Artur Partyka to, obok Jacka Wszoły, najlepszy z polskich skoczków wzwyż w historii tej dyscypliny. Potwierdzają to liczne medale mistrzostw świata i Europy, a także dwa krążki olimpijskie. Do pełni sukcesu i chwały zabrakło Partyce jedynie krążka z najcenniejszego kruszcu wywalczonego podczas igrzysk olimpijskich.
Dwunastokrotnie ten lekkoatleta zdobywał tytuł mistrza Polski. Co ciekawe, okazywał się najlepszy w kraju przez 12 kolejnych lat, począwszy od 1989 roku, a kończąc na roku 2000, w którym skończył czynną karierę. Pierwsze sukcesy przyszły jednak nieco wcześniej.
W 1986 r. Artur Partyka startował w swoich pierwszych mistrzostwach świata juniorów. Jak na razie jeszcze bez sukcesu w postaci miejsca medalowego, ale już rok później mógł cieszyć się mistrzostwem Europy juniorów. Z wynikiem 2,19 zdobył tytuł najlepszego młodego skoczka wzwyż na Starym Kontynencie. Rok po tym turnieju był już jako junior mistrzem świata. W Sudbury skoczył 2,28, co dało mu złoty medal. Jako dorosły lekkoatleta mógł cieszyć się z kolei z tytułu mistrza Europy wywalczonego w 1998 r. i dwóch tytułów najlepszego skoczka Starego Kontynentu w hali, w 1990 i 1998 r. W pozostałych imprezach, mimo świetnych rezultatów i wielu medali, nie udawało mu się wygrać.
Partyka trzykrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. Debiut zaliczył w 1988 r. w Seulu, gdzie był 10. Cztery lata później cieszył się już z brązowego medalu wywalczonego w Barcelonie, a w 1996 r. w Atlancie był bardzo bliski złota, zajmując ostatecznie 2. miejsce z rezultatem 2,37. Do tego medalowego dorobku polski lekkoatleta może dodać 4 medale mistrzostw świata – dwa srebrne i jeden brązowy wywalczone na stadionie oraz srebro w Halowych Mistrzostwach Świata w Sewilli. Partyka ma na swoim koncie także 2. miejsce, które zdobył w 1994 r. w Helsinkach podczas mistrzostw Europy. Listę jego międzynarodowych sukcesów zamyka triumf w finale Pucharu Europy w Rzymie, który wygrał w 1993 r.
Do 12 tytułów mistrza Polski skoczek wzwyż dołożył 3 tytuły wywalczone w hali. Jego dorobek jest zbliżony do osiągnięć Jacka Wszoły, który zgromadził na swoim koncie, oprócz olimpijskiego srebra i złota, także medale zagranicznych imprez oraz aż 20 tytułów mistrza kraju. Artur Partyka jest jednak lepszy, jeśli chodzi o tytuły mistrzowskie wywalczone na stadionie. Wszoła ma ich na swoim koncie 11, jego młodszy kolega o jeden więcej. Mistrz olimpijski z Montrealu aż 9-krotnie triumfował jednak w hali. Partyka zresztą został naturalnym następcą znakomitego poprzednika, zdobywając pierwsze mistrzostwo Polski tuż po tym, jak Wszoła zakończył karierę. Co ciekawe, obaj sportowcy swój rekord życiowy ustanawiali w tym samym miejscu. Szczęśliwe okazywało się dla nich Eberstadt, gdzie corocznie od 1979 r. rozgrywany jest mityng lekkoatletyczny. Wszoła skoczył tam w 1980 r. 2,35, co oznaczało pobicie rekordu świata. Partyka 16 lat później uzyskał w tym samym miejscu rezultat o 3 cm lepszy, jednak pozwolił on jedynie na ustanowienie rekordu Polski. Do dziś nie znalazł się w Polsce zawodnik, który skoczyłby wyżej.
W dniu dzisiejszym Artur Partyka obchodzi 44. urodziny.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Lekkiej Atletyki
Data powstania organizacji: 11 października 1919
Członkostwo w strukturach międzynarodowych: European Athletic Association, Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych – IAAF (1919)
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Świata w biegach przełajowych Warszawa (1987), Bydgoszcz (2010)
Najważniejsze daty w historii lekkiej atletyki
koniec XIX w. - powstaje Towarzystwo Gimnastyczne Sokół oraz Park dr. H. Jordana w Krakowie, gdzie propagowano idee sportu
1904 – pierwsze kluby zakładają sekcje lekkoatletyczne
11 października 1919 – powstaje Polski Związek Lekkiej Atletyki
1919 – PZLA wstępuje w szeregi Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF)