Notatka z życia: Bartosz Kizierowski

2014-02-20, 07:06   A A A   drukuj   Piotr Stokłosa

Dwukrotny mistrz Europy na dystansie 50 metrów stylem dowolny, a także dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata. Bartosz Kizierowski może pochwalić się całkiem niezłymi osiągnięciami. Polskiemu pływakowi do pełni szczęścia zabrakło jedynie medalu igrzysk, podczas swoich czterech startów olimpijskich nie udało mu się stanąć na podium.

Kizierowski urodził się 20 lutego 1977 roku w Warszawie. W wieku 10 lat został zawodnikiem stołecznej Polonii, sześć lat później wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Za Ocean wybrał się na staż w Mission Viejo i po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wybrał uczelnię w Berkeley, gdzie kontynuował edukację oraz szlifował swoje umiejętności pływackie.

Pierwszy wielki sukces Kizierowskiego przyszedł już w roku 1994, kiedy to polski pływak na mistrzostwach Europy juniorów w Pardubicach zdobył złoto w wyścigu na 100 metrów stylem grzbietowym, a na dystansie dwukrotnie dłuższym sięgnął po brąz. Rok wcześniej w Stambule na zawodach tej samej rangi na obu dystansach był trzeci. W 1997 roku Kizierowski został brązowym medalistą mistrzostw Europy seniorów, kiedy to Polacy w sztafecie 4x100 metrów stylem zmiennym stanęli na najniższym stopniu podium w Sewilli. Dwa lata później polski pływak był już trzecim zawodnikiem mistrzostw świata na krótkim basenie – trzecie miejsce zajął w Hongkongu na dystansie 100 metrów stylem dowolnym.

Najbardziej udanymi zawodami były dla Kizierowskiego mistrzostwa Starego Kontynentu z 2002 roku. W Berlinie sięgnął po dwa medale – złoto na 50 metrów stylem dowolnym i brąz na tym samym dystansie, ale w stylu grzbietowym. Później było jeszcze trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Montrealu na koronnym dystansie i kolejny tytuł mistrza Europy, wywalczony w Budapeszcie w 2006 roku.

Choć Kizierowski w mistrzostwach Europy i świata spisywał się świetnie, sięgając w tych zawodach po medale, słabiej szło mu podczas igrzysk. W olimpijskiej rywalizacji brał udział czterokrotnie – debiutował w Atlancie w 1996 roku, a ostatni występ zaliczył w Pekinie 12 lat później. Najwyższym miejscem podczas igrzysk było piąte, które dwukrotnie udało mu się wywalczyć w Sydney w 2000 roku na dystansie 50 metrów stylem dowolnym i 100 metrów stylem grzbietowym. Cztery lata później był w Atenach chorążym polskiej reprezentacji.

W 2005 roku Kizierowski otrzymał propozycję przyjęcia obywatelstwa Kataru, którą jednak odrzucił. Sportową karierę zakończył w 2010 roku, zostając trenerem pływania. Szkoleniem sportowców zajął się jednak dwa lata wcześniej, przyjmując propozycję uniwersytetu w Madrycie, który zaoferował mu założenie i prowadzenie w Hiszpanii grupy pływackiej. Podopiecznymi Kizierowskiego byli m.in. Otylia Jędrzejczak, Konrad Czerniak, Łukasz Gąsior, Marcin Tarczyński i Kajetan Załuski. Dziś mistrz Europy z Berlina i Budapesztu kończy 37 lat.

Artykuł na podstawie:

Bogdan Tuszyński, "Polscy olimpijczycy XX w.", Wydawnictwo Europa, Warszawa 2004.

 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.