Jerzy Chromik to czołowy długodystansowiec Polski, który specjalizował się w biegach z przeszkodami. Należał i był podporą polskiego Wunderteamu. Był wychowankiem trenera Jana Vorreitera oraz podopiecznym trenerów: Jana Mulaka i Tadeusza Kępki. Jerzy Chromik występował w barwach Górnika Mysłowice w 1951 i 1954 roku, OWKS Kraków od 1952 do 1953 roku oraz Górnika Zabrze w latach 1955-1962. 

Reprezentował Polskę 23 razy w meczach międzypaństwowych, podczas 25 startów odniósł 14 zwycięstw indywidualnych. 22-krotnie pobijał rekord kraju na różnych dystansach, od 1500 do 10000 m. Jerzy Chromik w swoim dorobku sportowym ma takie oto rekordy życiowe: 1:52,2 w biegu na 800 metrów, 2:28,6 w biegu na 1000 metrów, 3:44,8 w biegu na 1500 metrów, 7:56,4 w biegu na 3000 metrów, 13:51,0 w biegu na 5000 metrów, 29:10,0 w biegu na 10 000 metrów oraz 8:32,0 w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Jako pierwszy Polak po wojnie został 3-krotnym rekordzistą świata w biegu na 3000 m z przeszkodami: 8.41.2 w 1955 roku, 8.40.2 w tym samym roku i 8.32.0 w 1958 roku. Podczas Mistrzostw Europy występował 3 razy, w 1954, 1958 oraz 1962 roku. W Sztokholmie w 1958 roku został Mistrzem Europy w biegu na dystansie 3000 m z przeszkodami. Jerzy Chromik dwukrotnie zwyciężył w głównym biegu na 3000 metrów Memoriału Kusocińskiego w 1955 i 1958 roku. W 1959 roku został zwycięzcą Crossu L` Humanite w Paryżu. Brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne 1956 roku i w Rzymie 1960 roku, jednak nie odniósł tam sukcesów. Jerzy Chromik 11 razy stawał na najwyższym podium Mistrzostw Europy. Został odznaczony m.in. medalem Kalós Kagathós, dwukrotnie Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe w 1955 i 1958 roku, jak i Krzyżem Kawalerskim OOP w 1964 roku. Od 1989 roku w Mysłowicach rozgrywany jest bieg uliczny – Memoriał Jerzego Chromika.

Zmarł nagle 20 października 1987 roku w Katowicach.