2013-09-04, 07:20   A A A     Diana Popek

Osoby niepełnosprawne są narażone na wiele utrudnień jakie powoduje, brak podjazdów, wysokie krawężniki, niedostosowane przejścia dla pieszych i wiele wiele innych spraw i rzeczy. Dziś na łamach naszego serwisu przybliżymy sylwetki kobiet, które przezwyciężyły wszelkie trudności i w sporcie odnalazły swoją pełnosprawność.

Barbara Tomaszewska urodziła się 17 września 1946 roku w Boruji, to mistrzyni paraolimpijska w konkurencjach lekkoatletycznych. Jako dwuletnia dziewczynka straciła nogi podczas wypadku w czasie żniw. Jako reprezentantka Polski występowała w Toronto, Arnhem, Nowym Jorku, Stoke Mandeville, Paryżu i Brukseli. Swój pierwszy paraolimpijski złoty medal zdobyła w pięcioboju (pchnięcie kulą, rzut dyskiem, rzut oszczepem, strzelanie z karabinka sportowego, pływanie) w Toronto w 1976 roku. Po olimpijskie złoto sięgała jeszcze dwukrotnie w Amsterdamie w 1980 roku (rzut dyskiem i pchnięcie kulą) orazw Nowym Jorku również w rzucie dyskiem. Na swoim koncie ma także brązowy medal w rzucie oszczepem z Amsterdamu oraz dwa brązowe w rzucie oszczepem i pchnięciu kulą z Nowego Jorku. Jest również Mistrzynią Świata w rzucie oszczepem i pchnięciu kulą z 1979 roku, jak i Mistrzynią Europy w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą (1983 i 1985).

Katarzyny Rogowiec to kolejna paraolimpijka, która w dzieciństwie uległa wypadkowi podczas żniw, jako trzylatka straciła obie ręce. Nie przeszkodziło jej to w osiąganiu sukcesów na polu sportowym. Jest bowiem jedynym sportowcem, który zdobył medale (dwa złote medale w biegach narciarskich na 5 i 15 km) podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Turynie w 2006 roku. Katarzyna Rogowiec jest również wielokrotną medalistką Mistrzostw Świata. W 2008 roku uczestniczyła również w wyprawie trekkingowej na Kilimandżaro organizowanej przez Fundację Anny Dymnej MIMO WSZYSTKO. Została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu.

Anna Mayer z.d. Szymul to polska lekkoatletka, która swą sportową karierę rozpoczęła od karate. Jednak klub, w którym występowała z powodu braku dłoni (wrodzony brak przedramienia) nie chciał jej zgłosić do zawodów, co uniemożliwiło dalszy rozwój kariery. Następnie trenowała piłkę nożną, jednak start w zawodach lekkoatletycznych ostatecznie ukierunkował jej dalszą sportową drogę. Czterokrotnie brała udział w Igrzyskach Paraolimpijskich (Atlanta, Sydney, Ateny i Pekin). Po Igrzyskach w Pekinie zakończyła karierę lekkoatletyczną, co jednak nie zakończyło jej przygody ze sportem. W Austrii zaczęła uprawiać biegi narciarskie i to właśnie w tej konkurencji wystartowała na swoich piątych w życiu igrzyskach.

Można wymienić jeszcze wiele innych osób, których życie pokazuje, że silna wola i wiara we własne marzenia może zdziałać „cuda".

Powrót