ISSN
Sportowa Historia

Rozwój koszykówki w Polsce

2013-12-02, 06:49   A A A   drukuj   Arletta Kaproń

Koszykówka już na początku swej "kariery" w Europie została uznana za grę o wysokich walorach. Stało się to dzięki jej zaletom - m.in. kształtowaniu szybkości, orientacji, wytrwałości oraz rozwijaniu umiejętności gry zespołowej. Z czasem zainteresowanie sportem przywędrowało również do nas. Grano w szkołach, parkach oraz na boiskach.

Pierwowzory koszykówki sięgają odległej przeszłości. Zajmiemy się jednak tą nieco bliższą. Ponad 100 lat temu polskie społeczeństwo dowiedziało się czegoś więcej odnośnie piłki koszykowej. Na jej szybkie spopularyzowanie w ówczesnym okresie, duży wpływ miała działalność Parku dr Henryka Jordana w Krakowie (1889 r.). Drugim ważnym organem, dzięki któremu koszykówka rozpowszechniła się, był Ogród Gier i Zabaw Ruchowych im. W.E. Rona w Warszawie. Trzeci organ to Towarzystwo Zabaw Ruchowych we Lwowie w roku 1905.

Kolejnym istotnym krokiem dla polskiej koszykówki było oddelegowanie jednej z instruktorek TZR do Anglii. Tam mogła obserwować dziewczęta, które grały w odmianę koszykówki zwaną netballem. Po powrocie zaczęła szkolić w tej dyscyplinie polskie kobiety.

Jak na dosyć już długą rozpoznawalność koszykówki wśród Polaków - dopiero w 1909 roku ukazały się pierwsze przepisy. Ich autorem był Włodzimierz Świątkiewicz, a oparte były na wzorach amerykańskich. Twórca tych przepisów miał szansę obcowania z amerykańską koszykówką, kiedy przebywał w Stanach Zjednoczonych.

Po pewnym czasie koszykówka została wprowadzona do programu wychowania fizycznego w wyższych i średnich klasach polskich szkół. Wkrótce wielu placówkach zaczęły powstawać szkolne drużyny. W niedługim czasie grupy z przeciwnych szkół startowały ze sobą zawodach.

W wyniku inicjatywy wielu działaczy, a przede wszystkim aktywności propagandowej i organizatora koszykówki w Warszawie - dr medycyny Tadeusza Chrapowickiego. 19 lutego 1928roku powołano pod jego przewodnictwem Polski Związek Gier Sportowych. Stowarzyszenie to w dość szybkim czasie ujednoliciło przepisy i zaczęło organizację mistrzostw Polski. Właśnie w tych pierwszych, ogólnopolskich zawodach, mistrzem koszykówki męskiej została "Czarna 13".
Polska w 1934 roku przystąpiła wreszcie do FIBA (Międzynarodowa Federacja Koszykówki). Pozwoliło to utrzymywać stałe kontakty międzynarodowe. Ten sam rok, to również protokół z przedstawicielami IAHF (Międzynarodowej Federacji Piłki Ręcznej), podpisany w Sztokholmie. Stowarzyszenie to zyskało możliwość kierowania rozwojem koszykówki.

W 1935 roku Polska przystąpiła do Akademickich Mistrzostw Świata w Budapeszcie. Zdobyła tam 2 miejsce. Ciekawym faktem jest to, kto stanął na najwyższym miejscu podium. Był to mianowicie żeński AZS Warszawa. Kolejny sukces to turniej miast w Genewie. Reprezentacja Polski kierowana była przez Walentego Kłyszejkę, a zajęła 4. miejsce. Jako najlepszego zawodnika wybrano Pawła Stoka. Został on później powołany do reprezentacji Europy.

Kolejne lata to głównie wygrane w Mistrzostwach Europy. W 1936 roku, w Niemczech, w Berlinie - tam przegraliśmy walkę o brązowy medal z drużyną z Meksyku. Jedne z tych ważniejszych mistrzostw, bo organizowane w Polsce, we Wrocławiu, w 1963 roku to zajęcie 2. miejsca. Nasza drużyna dotarła do finału, lecz ostatecznie poległa w starciu ze Związkiem Radzieckim. Nie mniej jednak srebro uważane jest za największy sukces Polaków w piłce koszykowej. Lata `65 i `67 to dwa brązowe medale w Mistrzostwach Europy. Kilka kolejnych mistrzostw to brak zwycięstw, ani miejsc na podium. Są to lata, w których Polska koszykówka przechodzi lekki kryzys pod tym względem. 1980 - rok w którym żeńska drużyna zajmuje 2. miejsce w mistrzostwach organizowanych na terenie Jugosławii. W 1999 roku żeńska reprezentacja zajmuje 1. miejsce na Mistrzostwach Europy, odbywających się w Polsce.

 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.