W 1996 roku odbywały się – jak co roku – mistrzostwa świata w skibobach. Dla nas jednak były one szczególnymi, bardzo udanymi, gdyż po raz drugi (i ostatni) w XX wieku nasz zawodnik zdobył medal na imprezie tej rangi. Brązową medalistką zmagań w slalomie kobiet została Urszula Bydlińska. Udało jej się wedrzeć na podium, pokonując niesłychanie silne w sporcie skibobowym reprezentantki Czech i Austrii. Złoty medal w slalomie zdobyła Irena Francova z Czech, zaś miejsce drugie zajęła jej rodaczka – Alena Housova.

Urszula Bydlińska urodziła się 28 I 1977 roku w Krakowie. Przez większą część sportowej kariery – także wówczas, gdy zdobywała medal na mistrzostwach świata – reprezentowała klub LKS Beskid Brenna, a pod koniec swoich startów na skibobowych arenach – Sokół Szczyrk. Bydlińska znakomicie radziła sobie w kategorii juniorów, gdyż była aż siedmiokrotną medalistką mistrzostw świata juniorek (zdobyła 5 złotych i 2 brązowe medale). Podczas startu w imprezie seniorów w roku 1996 była: trzecia w slalomie, ósma w zjeździe i jedenasta w slalomie gigancie – dało to szóstą pozycję w kombinacji. 

Medalistki:

1. Irena Francova (Czechy)

2. Alena Housova (Czechy)

3. Urszula Bydlińska (Polska)

Kolejny srebrny medal mistrzostw Europy zdobył w 1997 roku Karol Jabłoński. W Vaxjo przegrał – podobnie jak na europejskim czempionacie rok wcześniej – ze Szwedem Karlssonem. Brązowy medal zdobył inny reprezentant Szwecji Thomas Lindgren.

Medaliści:

1. Thomas Karlsson (Szwecja)

2. Karol Jabłoński (Polska)

3. Thomas Lindgren (Szwecja)

W 1997 roku na mistrzostwach świata w Detroit Karol Jabłoński zdobył tytuł mistrzowski. Było to jego trzecie trofeum z rzędu. Tym samym dokonał historycznego wyczynu. Jako pierwszy Polak w bojerach wywalczył trzy złote medale z rzędu w mistrzowskiej imprezie. W Detroit srebrny medal wywalczył Ron Sherry (USA), a na trzecim stopniu podium stanął Stefan Jaerund z Niemiec.

Medaliści:

1. Karol Jabłoński (Polska)

2. Ron Sherry (USA)

3. Stefan Jaerund (Niemcy)

Tomasz Sikora, Wojciech Kozub, Wiesław Ziemianin i Jan Ziemianin – to skład ekipy polskich biathlonistów, którzy zdobyli na mistrzostwach świata w 1997 roku w słowackiej miejscowości Osrblie brązowy medal w biegu drużynowym. Konkurencja ta została wycofana z programu mistrzostw świata po 1998 roku. A była ona bardzo ciekawa.

W Osrblie nasi zawodnicy przegrali z drużyną Białorusi oraz ekipą Niemiec. Tuż przed metą toczyła się walka na metry o brązowy medal, pomiędzy zespołami Polski, Norwegii, Słowenii i Finlandii. Białorusini zwyciężyli pewnie z jedną karną rundą (czas: 27.22,4) i przewagą prawie 25 sekund nad Niemcami (27.47,3) – dwie rundy karne. Nasza drużyna zanotowała trzy rundy, ale mimo to udało się sięgnąć polskim biathlonistom po brązowy medal, z rezultatem: 28.15,8. Uczestnik tego biegu, nasz najbardziej utytułowany zawodnik, Tomasz Sikora powiedział: [...] Byliśmy wtedy świetnie przygotowani biegowo, wszyscy w zespole biegaliśmy równo, na podobnym poziomie i bardzo mocno. Natomiast nie szło nam tam strzelanie. Niestety bieg drużynowy został wycofany z programu biathlonowych mistrzostw świata w 1999 roku (w to miejsce wprowadzono bieg masowy – przyp. K. Sz.). Dla nas to wielka strata.

Słowa Sikory potwierdzają suche wyniki. Czwarta na mecie ekipa Norwegii – słynąca z dobrego przygotowania biegowego – przegrała z Polską o ponad siedem sekund, mimo iż zanotowała tylko dwie karne rundy. Piąta Słowenia, która zameldowała się na mecie dwie sekundy po Norwegach miała jedną rundę, podobnie jak szósta Finlandia – pierwszy z jej biathlonistów minął metę niecałe pięć sekund po zespole Słowenii. 

Sukces w mistrzostwach świata (1997) był największym osiągnięciem w karierze Wojciecha Kozuba (ur. 20 VII 1976 roku w Ratułowie), Wiesława Ziemianina (ur. 7 IX 1970 roku w Rabce) i jego starszego brata – Jana Ziemianina (ur. 19 V 1962 roku w Mszanie Dolnej). W przypadku Wiesława należy stwierdzić, że był to jego największy sukces w XX wieku (i do 2005 roku), gdyż w trakcie tworzenia książki w dalszym ciągu znajdował się w kadrze narodowej.

Medaliści:

1. Białoruś

2. Niemcy

3. Polska

W roku 1998 w Jakobstad odbywały się mistrzostwa świata i mistrzostwa Europy w bojerach. Na obu imprezach Polska zdobyła brązowy medal. W mistrzostwach globu trzecie miejsce zajął Piotr Burczyński. Zwyciężył Ron Sherry, zaś drugą pozycję zajął Holender Dan Shutte.

Na mistrzostwach Europy na trzecim stopniu podium stanął Karol Jabłoński. Srebrny medal zdobył Bernd Zeiger (Niemcy), a w zmaganiach triumfował Szwed Karlsson.

Medaliści – mistrzostwa świata:

1. Ron Sherry (USA)

2. Dan Shutte (Holandia)

3. Piotr Burczyński (Polska)

Medaliści – mistrzostwa Europy:

1. Thomas Karlsson (Szwecja)

2. Bernd Zeiger (Niemcy)

3. Karol Jabłoński (Polska)

Na mistrzostwach Starego Kontynentu w 1999 roku w Mikołajkach Karol Jabłoński zdobył swój czwarty w karierze tytuł wicemistrza Europy. W Mikołajkach przegrał jedynie ze Szwedem Thomasem Lindgrenem. Brązowy medal wywalczył Bernd Zeiger.

Medaliści:

1. Thomas Lindgren (Szwecja)

2. Karol Jabłoński (Polska)

3. Bernd Zeiger (Niemcy)

Podczas bojerowych mistrzostw świata w Montrealu brązowy medal zdobył Michał Burczyński – syn znakomitego zawodnika, Piotra Burczyńskiego. Michała Burczyńskiego pokonali tylko: Amerykanin Sherry oraz Niemiec Zeiger.

Michał Burczyński urodził się 19 IX 1981 roku w Olsztynie. Reprezentant klubu AZS Olsztyn. Na przełomie XX i XXI stulecia najlepszy – obok Jabłońskiego – nasz żeglarz lodowy. Medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy.

Medaliści:

1. Ron Sherry (USA)

2. Bernd Zeiger (Niemcy)

3. Michał Burczyński (Polska)

Dorota Zagórska i Mariusz Siudek w 1999 roku w Pradze wywalczyli swój pierwszy medal z mistrzowskiej imprezy. Na europejskim czempionacie w Pradze zdobyli tytuł wicemistrzów Europy. Wygrali Rosjanie – Maria Pietrowa i Aleksiej Tichonow, natomiast miejsce trzecie zajęła para francuska – Sarah Abitbol i Stephane Bernadis.

Mariusz Siudek urodził się w Oświęcimiu 29 IV 1972 roku. Reprezentant klubu Unia Oświęcim. Od początku swojej kariery sportowej był partnerem kolejno: Beaty Szymłowskiej, Beaty Zielińskiej, M. Głuchowskiej oraz Doroty Zagórskiej – z którą się ożenił po kilku latach wspólnych startów. Do 2004 roku jego największe osiągnięcia to trzy medale (dwa srebrne i jeden brązowy) na mistrzostwach Europy oraz brązowy krążek z mistrzostw świata. Wszystkie te sukcesy Mariusz Siudek osiągnął w parze z Dorotą Zagórską.

Dorota Zagórska urodziła się 19 IX 1975 roku w Krakowie. Reprezentantka Unii Oświęcim, a wcześniej Krakowianki. W 1994 roku była partnerką Janusza Komendery, a od roku 1995 startuje z Mariuszem Siudkiem. Właśnie z nim osiągnęła wielkie sukcesy. Nasza para zasłynęła na światowych lodowiskach przede wszystkim dzięki stopniowemu wprowadzaniu do swoich programów pionierskich, wspaniałych i bardzo trudnych technicznie podnoszeń.

Medaliści:

1. Maria Pietrowa i Aleksiej Tichonow (Rosja)

2. Dorota Zagórska i Mariusz Siudek (Polska)

3. Sarah Abitbol i Stephane Bernadis (Francja)

Po tym czego dokonali Dorota Zagórska i Mariusz Siudek na mistrzostwach świata w 1999 roku można śmiało nazwać ich następcami Grzegorza Filipowskiego. Podobnie jak on stanęli bowiem na podium mistrzostw globu. W Helsinkach wywalczyli brązowy medal. Mistrzami świata zostali Jelena Bierieżnaja i Anton Sicharulidze (Rosja), a drugą lokatę zajęła para chińska – Xue Shen i Hongbo Zhoo.

Medaliści:

1. Jelena Biereżnaja i Anton Sicharulidze (Rosja)

2. Xue Shen i Hongbo Zhoo (Chiny)

3. Dorota Zagórska i Mariusz Siudek (Polska)

W 2000 roku po raz kolejny w historii bojerów jedna miejscowość była organizatorem, i mistrzostw świata, i mistrzostw Europy. Wielki mistrz z Polski Karol Jabłoński zdobył złoty medal mistrzostw świata oraz trzecią lokatę na mistrzostwach Europy.

W mistrzostwach świata drugie miejsce zajął Ron Sherry, a brązowy medal wywalczył Akke Lux ze Szwecji. Natomiast w europejskim czempionacie najlepszy okazał się Bernd Zeiger, który pokonał Thomasa Karlssona.

Medaliści – mistrzostwa świata:

1. Karol Jabłoński (Polska)

2. Ron Sherry (USA)

3. Akke Lux (Szwecja)

Medaliści – mistrzostwa Europy:

1. Bernd Zeiger (Niemcy)

2. Thomas Karlsson (Szwecja)

3. Karol Jabłoński (Polska)

Po niezwykle udanym sezonie 1998/1999, także sezon 1999/2000 okazał się szczęśliwy dla Doroty Zagórskiej i Mariusza Siudka. Nie był, co prawda, aż tak dobry (nie udało się wywalczyć medalu na mistrzostwach świata), ale ponownie nasza para zakończyła start w mistrzostwach Europy zdobyciem srebrnego krążka. Ciekawostką jest fakt, że kolejność na podium mistrzostw w Wiedniu była identyczna jak rok wcześniej w Pradze. Złoto zdobyli więc Rosjanie, a brąz wywalczyła para francuska.

Medaliści:

1. Maria Pietrowa i Aleksiej Tichonow (Rosja)

2. Dorota Zagórska i Mariusz Siudek (Polska)

3. Sarah Abitbol i Stephane Bernadis (Francja)

Na mistrzostwach świata w saneczkarstwie na torach naturalnych w 2000 roku brązowy medal zdobyli najwybitniejsi w tej dyscyplinie polscy zawodnicy – Andrzej Laszczak i Damian Waniczek. Był to ich pierwszy medal z mistrzowskiej imprezy. Mistrzami świata zostali Włosi – Armin Mair i David Mair, a srebrnymi medalistami Austraicy – Reinhard Beer i Herbert Koegl. W saneczkarstwie na torach naturalnych Włochy i Austria zdecydowanie dominują.

Medaliści:

1. Armin Mair i David Mair (Włochy)

2. Reinhard Beer i Herbert Koegl (Austria)

3. Andrzej Laszczak i Damian Waniczek (Polska)