„Złota Ela" jak nazywano Elżbietę Duńską-Krzesińską to wszechstronnie uzdolniona lekkoatletka. Talent jej został odkryty w dość nietypowy sposób. Z powodu dużej absencji na lekcjach wychowania fizycznego, aby je zaliczyć musiała przeskoczyć narysowaną na piasku linię. Młoda Ela wylądowała daleko za wyznaczoną przez nauczyciela linią.
Urodziła się 11 listopada 1934 roku w Młocinach (dzisiaj osiedle należące do stolicy) koło Warszawy. Po wyzwoleniu rodzina Duńskich zamieszkała na ziemiach odzyskanych w Elblągu. Po maturze rozpoczęła studia medyczne w Gdańsku i tam również zaczął się jej trening lekkoatletyczny. W 1952 roku miała swój debiut olimpijski w Helsinkach. Pomimo bardzo dobrego skoku uplasowała się dopiero na 12. pozycji, gdyż piasku najpierw dotknął jej długi warkocz. Ciągnął się on po nim około 60 cm. Sędziowie byli w rozterce, nie wiedzieli czy odległość zmierzyć od belki do śladu warkocza, czy od belki do śladu ciała. Niestety dla naszej reprezentantki odległość została zmierzona do śladu warkocza, przez co zamiast zająć 2. miejsce zajęła dopiero 12. lokatę. Przed następnymi Igrzyskami Olimpijskimi w Melbourne w 1956 r. Elżbieta Duńska-Krzesińska przezornie skróciła warkocz. Wówczas wyrównała własny rekord 6,35 m, ustanawiając tym samym nowy rekord olimpijski i zdobywając złoty medal. Nasza lekkoatletka zdobyła jedyne podczas tych igrzysk złoto dla Polski. Na dwa miesiące przed igrzyskami w Rzymie doznała groźnej kontuzji pięty. Na dwa tygodnie przed startem zdecydowała się na bardzo ryzykowny zabieg, na likwidację wysięku i stanu zapalnego silnym naświetlaniem promieniami RTG. Zabieg się powiódł, nasza reprezentantka pojechała na igrzyska do Rzymu, z których wróciła jako srebrna medalistka.
W skoku w dal siedmiokrotnie zdobywała Mistrzostwo Polski, tytuł ten przypadł jej udziale również w biegu na 80 m przez płotki w 1957 r. oraz w pięcioboju w 1953 r. i 1962 r. Ustanawiała rekordy Polski we wszystkich tych konkurencjach, również w skoku wzwyż. Jest brązową medalistką Mistrzostw Europy w Brnie z 1954 r. oraz srebrną medalistką Mistrzostw Europy w Belgradzie z 1962 roku.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Lekkiej Atletyki
Data powstania organizacji: 11 października 1919
Członkostwo w strukturach międzynarodowych: European Athletic Association, Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych – IAAF (1919)
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Świata w biegach przełajowych Warszawa (1987), Bydgoszcz (2010)
Najważniejsze daty w historii lekkiej atletyki
koniec XIX w. - powstaje Towarzystwo Gimnastyczne Sokół oraz Park dr. H. Jordana w Krakowie, gdzie propagowano idee sportu
1904 – pierwsze kluby zakładają sekcje lekkoatletyczne
11 października 1919 – powstaje Polski Związek Lekkiej Atletyki
1919 – PZLA wstępuje w szeregi Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF)