W 1909 roku władze klubu znad Wisły wydzierżawiły kawałek gruntu przy ówczesnej ulicy Żabiej (obecnie alei Mickiewicza), na którym miał stanąć kompleks kortów tenisowych oraz tor łyżwiarski. W ten sposób planowano spłacić pożyczkę w wysokości 1500 koron oraz pozyskać środki na budowę boiska piłkarskiego. Niestety z powodu łagodnej zimy inwestycja okazała się nieopłacalna, a działacze zaciągniętą pożyczkę wraz z odsetkami spłacali przez kolejne lata. Postawienie upragnionego stadionu stało się możliwe dopiero kilka lat później, gdy Wiśle, już jako formalnie zarejestrowanemu Towarzystwu Sportowemu, przyznano tereny na Oleandrach. Przy jego budowie pracowała zdecydowana większość członków TS Wisła, wliczając w to zawodników „Białej Gwiazdy”

Na inaugurację nowego boiska rozegrano w dniu 16 kwietnia 1914 roku pokazowe spotkanie, w którym drużyna gospodarzy pokonała Czarnych z Lwowa 3:2. Kibice i działacze nie cieszyli się długo z nowego obiektu, ponieważ na skutek niedopatrzenia pracowników stadion doszczętnie spłonął w 1915 roku.

Po odzyskaniu niepodległości klub przystąpił do odbudowy stadionu na terenach za Parkiem Jordana. Uroczyste otwarcie i poświęcenie obiektu nastąpiło 8 kwietnia 1922 roku. W 1946 roku przez Kraków przeszła burza, która zniszczyła stadion. Siedem lat później na placu obok starego boiska oddano do użytku trzeci już stadion. W tym miejscu piłkarze Wisły Kraków rozgrywają swoje mecze do dzisiaj.