ZNAJDŹ NA STRONIE:

Jerzy Bajan

A A A

Imię i Nazwisko: Jerzy Bajan
Data urodzenia: 04 maja 1901
Miejsce urodzenia: Lwów
Data śmierci: 27 czerwca 1967
Miejsce śmierci: Londyn
Profesja: pilot sportowy oraz wojskowy
Dyscyplina sportowa: lotnictwo

Sukcesy jako zawodnik:

(1929) - bierze udział w III. Locie Małej Ententy i Polski - zdobył nagrodę za najlepsze przygotowanie wojskowe
(1930) - bierze udział wraz z mechanikiem Gustawem Pokrzywką na samolocie RWD-4 w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1930 - zajmuje 32. miejsce
(1931) - Mityngu lotniczy w akrobacji, Zagrzeb - zajmuje 1. miejsce
(1932) - III. Międzynarodowe Zawody Lotnicze, Zurych - zajmuje 2. miejsce
(1932) - bierze udział z mechanikiem Gustawem Pokrzywką w kolejnym Challenge`u - zajmuje 11. miejsce
(1933) - uczestniczył wraz z Piotrem Dudzińskim w I. Międzynarodowym Zlocie Gwiaździstym do Wiednia i przelocie na trasie Warszawa-Charków-Leningrad-Lwów-Warszawa
(1934) - kolejny udział w Challenge`u wraz z sierżantem mechanikiem Gustawem Pokrzywką na samolocie RWD-9S - zajmuje 1. miejsce

Działalność jako działacz:

(28 kwietnia 1939) - wybrany przewodniczącym Komisji Sportowej Aeroklubu RP
prezes Stowarzyszenia Lotników Polskich w Londynie
prezes Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia Lotników Polskich

Nagrody i wyróżnienia:

otrzymał Odznakę Pilota (nr 689)
odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i otrzymał awans na stopień majora - za zwycięstwo w Challenge`u (1934)
odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych - za 28 lotów bojowych i 4 operacyjne podczas II wojny światowej
otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi
pośmiertnie otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1968) – nadany przez władze RP na uchodźstwie
wyróżniony Medalem Niepodległości
otrzymał Medal Pamiątkowy za Wojnę (1918-1921–1928)
otrzymał Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)
wyróżniony Złotą odznaką LOPP (1934)
otrzymał Order Świętego Aleksandra – Bułgaria
Oficer Orderu Korony Rumunii – Rumunia
Kawaler 1. Klasy Królewskiego Orderu Miecza – Szwecja

Ulice noszące jego nazwisko znajdują się:

Gdańsk (osiedle Zaspa)
Gliwice
Kraków (Dzielnica III Prądnik Czerwony)
Łódź (Dzielnica Polesie)
Mielec (osiedle Lotników)
Poznań - (osiedle Lotników Wielkopolskich)
Starachowice
Szczecin (dzielnica Pogodno)
Sosnowiec (dzielnica Zagórze)
Warszawa (osiedle Wawrzyszew)
Wrocław (dzielnica Gądów Mały)

Przebieg kariery wojskowej:

(1918) - zgłosił się ochotniczo do kształtującego się Wojska Polskiego
w wojnie polsko-ukraińskiej uczestniczył w obronie Lwowa jako jeden z "Orląt"
(1920) - podczas wojny polsko-bolszewickiej brał udział w wyprawie kijowskiej
(1923) - ukończył Wyższą Szkołę Pilotów w Grudziądzu stając się pilotem myśliwskim
(1926) - ze 114. eskadrą myśliwską został przeniesiony z Warszawy do Lidy, do nowego 11. Pułku Myśliwskiego
(1928) - przeniesionej w skład 2 Pułku Lotniczego w Krakowie jako 122 Eskadra Myśliwska
(1 stycznia 1931) - został dowódcą eskadry. Wprowadza zespołową akrobację lotniczą, która doprowadza do osiągnięcia wysokiego poziomu umiejętności przez krakowskich pilotów myśliwskich
druga połowa lat 30. - awansował do stopnia majora
po pobycie na stażu w lotnictwie brytyjskim - został szefem wyszkolenia w Wyższej Szkole Pilotażu w Grudziądzu
(1936-1937) - odbywa roczny kurs w Wyższej Szkole Lotniczej przy Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie
(15 czerwca 1939) - jako podpułkownik, objął stanowisko komendanta Szkoły Podchorążych Lotnictwa – Klasa Taktyczna w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie
(2 września 1939) - został ranny w wyniku nalotu bombowego na Dęblin, przedostaje się w 1940 do Francji, następnie do Wielkiej Brytanii - z uwagi na niepełnosprawność, pełnił tam funkcje sztabowe
mimo niedowładu lewej ręki przeszkolił się na brytyjskich samolotach myśliwskich i brał udział w lotach 316. dywizjonu myśliwskiego (bezwładną lewą dłoń zastąpił stalowym hakiem)
(od 7 kwietnia do 17 października 1941) - był oficerem łącznikowym w sztabie dowództwa szkolenia lotniczego RAF (dowódca polskiego lotnictwa szkolnego)
(1942) - brał udział w lotach bojowych w 316 Dywizjonie Myśliwskim
(1 czerwca 1942) - został szefem Wydziału Personalnego Inspektoratu Polskich Sił Powietrznych
(1 czerwca 1943) - po śmierci Stefana Pawlikowskiego, został polskim oficerem łącznikowym w sztabie dowództwa lotnictwa myśliwskiego (RAF Fighter Command)
drugą wojnę światową zakończył jako pułkownik pilot