ISSN
Sportowa Historia

Julian Bojanowski

A A A
Imię i Nazwisko: Julian Bojanowski
Data urodzenia: 27 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia: Kraków
Data śmierci: 26 sierpnia 2014
Miejsce śmierci: Kraków
Profesja: pilot/instruktor/działacz
Dyscyplina sportowa: lotnictwo

Sukcesy jako zawodnik:
  • (1947) - uczestniczył w pierwszych po wojnie Krajowych Zawodach Szybowcowych na szybowcu Ważka (DFS Weihe) - zajmuje 8. miejsce
  • (1948) - uczestniczył w pierwszych Zawodach Samolotowych Aeroklubu Bielsko-Bialskiego - zajmuje 2. miejsce
  • (1955) - startował jako pasażer ze Sławomirem Makarukiem w II Szybowcowych Mistrzostwach Polski, na szybowcu dwumiejscowym - zajmuje 6. miejsce
  • wylatał ponad trzy tysiące godzin
Przebieg kariery instruktorskiej:
  • (1946) - uzyskał kategorię C pilota szybowcowego oraz uprawnienia instruktora szybowcowego, zostaje kierownikiem Ośrodka Szkolenia Szybowcowego w Balicach pod Krakowem
  • (1947) - uzyskał licencję samolotowego pilota turystycznego
  • (1949) - uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika specjalności lotniczej, jednak nie mógł podjąć pracy w lotnictwie - został „negatywnie zweryfikowany” i pozbawiony zarówno licencji samolotowej, jak i szybowcowej. Zmuszony był zmienić zawód - podjął studia na trzecim roku Wydziału Budowy Okrętów
  • (1973) - uzyskał licencję samolotowego pilota zawodowego II klasy
  • (1977) - uzyskał uprawnienia instruktora II klasy na motoszybowcach i szkolił w Kętrzynie grupę przyszłych pilotów rolniczych
Działalność jako działacz oraz sukcesy:
  • współzałożyciel Sekcji Lotniczej Studentów Politechniki w Krakowie
  • po drugiej wojnie światowej organizował lotnictwo sportowe w Krakowie
  • współorganizator pierwszych po wojnie lotów szybowcowych na wzgórzu w Bodzowie, gdzie w maju sam rozpoczął szkolenie lotnicze
  • (1958) - wiceprzewodniczący Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI
  • członek Zarządu Międzynarodowej Organizacji Naukowo-Technicznej Szybownictwa (O.S.T.I.V.) - pełnił te funkcje do 1970 roku
  • działał społecznie w Zarządzie Głównym Aeroklubu jako przewodniczący Komisji Technicznej
  • przez wiele lat jako przewodniczący Komisji Szybowcowej
  • jako członek Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa prowadził działania mające na celu rozpowszechnienie uzupełniania nauki pilotażu poprzez stosowanie komputerowych pilotażowo-nawigacyjnych urządzeń treningowych, zwanych popularnie PC-symulatorami
Przebieg kariery sędziowskiej:
  • (1958) - pełnił obowiązki przewodniczącego Komisji Sędziowskiej na Szybowcowych Mistrzostwach Świata, Leszno
  • członek międzynarodowego jury dla szybowców klasy standard na mistrzostwach świata we Francji, Niemczech, Argentynie i Wielkiej Brytanii - wykonywał badania w locie około osiemnastu szybowców tej klasy
Nagrody i wyróżnienia:
  • (1961) - odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi 
  • (1962) - uzyskał Złotą Odznakę Szybowcową
  • (1966) - odznaczony Odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego
  • (1967) - odznaczony Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju
  • (1967) - otrzymał Dyplom Paula Tissandiera za wkład w rozwój szybownictwa
  • (1971) - odznaczony Odznaką Zasłużonego Pracownika Instytutu Lotnictwa
  • (1981) - odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
  • (1986) - odznaczony Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju
  • (1992) - odznaczony Złotą Odznaką Pilota Doświadczalnego
  • (1994) - odznaczony „Błękitnymi Skrzydłami” redakcji „Skrzydlatej Polski”
Uwagi:
  • był wykładowcą na kursach dla kandydatów na pilotów doświadczalnych, członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej i członkiem Komisji Badania Wypadków Lotniczych
  • sprowadzał z „Ziem Odzyskanych" oraz zabezpieczał poniemiecki sprzęt szybowcowy - organizując warsztaty remontowe, zostając jednocześnie kierownikiem Warsztatów Szybowcowych Sekcji Lotniczej Politechniki w Krakowie
  • (1951) - otrzymał propozycję podjęcia pracy w Zakładzie Badań w Locie Instytutu Lotnictwa w Warszawie - bez prawa samodzielnego wykonywania lotów 
  • (14 kwietnia 1954) - w Bielsku-Białej zmuszony został do skoku ratowniczego z szybowca Mucha Standard ze znakami SP-1407 w następstwie rozsypania się skrzydeł wskutek flatteru
  • (27 kwietnia 1956) - w Jeleniej Górze wykonał oblot pierwowzoru szybowca Bocian Z
  • pełnił szereg funkcji w Zakładzie Badań w Locie Instytutu Lotnictwa - jako kierownik Pracowni Szybowców, kierownik Pracowni Osprzętu, kierownik Pracowni Płatowców, kierownik Zakładu, kierownik Laboratorium Pomiarów
  • przeprowadzał próby w locie szybowca Bocian Puls z czterema silnikami pulsacyjnymi
  • latał jako operator prób silnika odrzutowego do samolotu Iskra na latającej hamowni – bombowcu Ił-28
  • (w latach 80. XX w.) - przeprowadził na Węgrzech badania szybowca Goebe