ze Stanisławem Królakiem związana jest anegdota, podobno w wyścigu z 1956 roku w trakcie przejazdu w tunelu trasy W-Z oraz w samej bramie przy wjeździe na warszawski Stadion Dziesięciolecia, Stanisław Królak pobił pompką od roweru zawodników radzieckich. Po kilkunastu zaginięciach w drodze kolarzy Związku Radzieckiego i skarżeniach się pozostałych na nagłe bóle potylicy i lędźwi, sędziowie przeprowadzili inspekcję. Tylko Królak nie miał sińców na plecach. Z braku kamer, relacja ta istnieje wyłącznie jako opowieść „świadków”, gdyż sam mistrz wielokrotnie zaprzeczał temu. Ze względu na prestiż konkursu nie można było ot tak zdetronizować siedmiokrotnego udziałowca w Wyścigu Pokoju i wielokrotnego zdobywcy krajowych nagród. Zrobiono więc z Królaka trenera.