Notatka z życia: Henryk Kasperczak

Do największych sukcesów Kasperczaka-piłkarza należą: trzecie miejsce na mistrzostwach świata (1974), srebrny medal olimpijski (1976), a także dwa tytuły mistrza Polski wywalczone w barwach Stali Mielec (1973, 1976). Łączny reprezentacyjny bilans tego zawodnika występującego ponadto w takich klubach jak Stal Zabrze, Legia Warszawa (rezerwy) i FC Metz to 61 meczów i 5 goli. Ten wynik pozwolił graczowi z Zabrza znaleźć się w Klubie Wybitnego Reprezentanta.

Po zakończeniu piłkarskiej kariery Kasperczak przeniósł się na trenerską ławkę. Przez 35 lat prowadził wiele klubów francuskich – m.in. FC Metz, AS Saint-Étienne czy Montpellier HSC, ale największe sukcesy święcił w kraju z krakowską Wisłą. Zdobył z nią dwa mistrzowskie tytuły, a w sezonie 2002/2003 doprowadził swoich piłkarzy do 1/8 finału Pucharu UEFA. 

Oprócz prowadzenia drużyn klubowych i niezłych osiągnięć na tym polu, były piłkarz może pochwalić się także niezłymi rezultatami z narodowymi reprezentacjami. Nie udało mu się wprawdzie nigdy doprowadzić podopiecznych do zwycięstwa w Pucharze Narodów Afryki, ale trzykrotnie był tego bliski: w 1996 roku z Tunezją zajął drugie miejsce, w 1994 roku z Wybrzeżem Kości Słoniowej trzecie, a z reprezentacją Mali przed dwunastoma laty uplasował się na czwartek pozycji.

Jak każdy trener, tak i Kasperczak ma na swoim koncie kilka wpadek. Za takie należy uznać z pewnością spadek z Górnikiem Zabrze do pierwszej ligi oraz odpadnięcie z Wisłą Kraków z europejskich rozgrywek po rywalizacji z azerskim Karabachem Agdam. Po rozstaniu z „Białą Gwiazdą” Kasperczak prowadził jeszcze grecki klub AO Kavala, a w październiku ubiegłego roku po raz kolejny został szkoleniowcem reprezentacji Mali. Dziś kończy 68 lat.