Kolarstwo niepełnosprawnych

fot. Wikimedia Commons/Staff Sgt. Desiree N. Palacios

Jedną z nowszych dyscyplin uprawianą przez osoby niepełnosprawne jest kolarstwo. Pierwsze kolarskie wyścigi dla niepełnosprawnych zaczęto organizować w latach 80-tych XX wieku, zaś pierwsze międzynarodowe zawody odbyły się w 1984 roku.

Już w 1988 roku podczas paraolimpiady w Seulu jedną z paraolimpijskich dyscyplin było kolarstwo szosowe. Kolarstwo torowe po raz pierwszy na paraolimpiadzie zostało zaprezentowane w Atlancie w 1996 roku.

W Polsce prekursorem kolarstwa niepełnosprawnych jest Ryszard Kożuch. Początkowo występował za granicą, gdyż nad Wisłą nie było takiej możliwości.

Kolarstwo mogą uprawiać osoby z różnym typem niepełnosprawności – niewidomi, niedowidzący, osoby z dysfunkcją ruchu, porażeniem mózgowym czy amputacją. W zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności korzysta się z różnego rodzaju roweru. Z tandemu (roweru dwuosobowego) korzystają niewidomi i słabo widzący, jest on prowadzony przez osobę widomą. Zawody rozgrywają się w trzech kategoriach: mężczyzn, kobiet i mieszanej. Osoby z porażeniem mózgowym i amputanci występują na trycyklach i bicyklach. Osoby z niepełnosprawnością nóg, zwłaszcza te poruszające się na wózku inwalidzkim startują na handbike`u, który napędzany jest tylko siłą rąk. To właśnie na hadbike`u Rafał Wilk zdobył dwa złote medale na Paraolimpiadzie w Londynie w 2012 roku. 
Data: 2014-12-22 godz. 09:28
Pobrano ze strony: www.sportowahistoria.pl