Wydarzyło się: słynny szermierz skazany za szpiegostwo

Jeden z najwybitniejszych polskich szermierzy był współpracownikiem służb specjalnych (Wojskowej Służby Wewnętrznej) od 1950 roku. Według źródeł UB i SB, donosił na swoich kolegów sportowców – przekazywał informacje o charakterze towarzyskim. Od 1964 roku współpracował również z CIA (pseudonim „Paweł”), za co 8 kwietnia 1976 roku został skazany na 25 lat pozbawienia wolności. Został także zdegradowany do stopnia szeregowca oraz pozbawiony praw publicznych na 10 lat. Dwa lata wcześniej zwyciężył w konkursie na najlepszego sportowca 30-lecia Polski Ludowej.

Po odbyciu 10 lat kary został ułaskawiony, w ramach wymiany szpiegów pomiędzy USA i Związkiem Radzieckim. Do wymiany doszło na moście Glienicke między Berlinem a Poczdamem. Pawłowski dostał możliwość wyjazdu do Stanów Zjednoczonych. Mógł zabrać ze sobą rodzinę i cały majątek. Szermierz postanowił jednak zostać w kraju.

Kilka lat później w wieku 57 lat wziął udział w turnieju szermierczym w Łodzi, gdzie dotarł aż do finału, ulegając dopiero medaliście olimpijskiemu z Seulu Januszowi Olechowi. Po tym występie Polski Związek Szermierczy zabronił weteranowi startów w imprezach odbywających się pod auspicjami związku.

W trakcie kariery zdobył 5 medali olimpijskich oraz 19 medali mistrzostw świata. W 1967 roku Międzynarodowa Federacja Szermiercza uznała go za szablistę wszechczasów. W latach 1970-74 pełnił rolę prezesa Polskiego Związku Szermierczego. Był Kawalerem i Oficerem Orderu Odrodzenia Polski.