50 lat historii zimowego Pucharu Świata
fot. Wikimedia Commons/Bjoertvedt
Powoli dobiega końca kolejna edycja rywalizacji z cyklu Pucharu Świata w różnych dyscyplinach zimowych. Zanim poznamy jej triumfatorów, warto przybliżyć czytelnikom początki tych prestiżowych zawodów. W tym roku mija 50 rocznica wyłonienia pierwszych zdobywców Kryształowej Kuli, którymi zostali alpejczycy: Francuz Jean Claude Killy oraz Kanadyjka Nancy Greene.
Puchar Świata to cykl zawodów rozgrywanych w sportach zimowych – najczęściej – w trakcie całego sezonu. Odbywają się one rokrocznie pomiędzy październikiem, a marcem pod patronatem światowych federacji oraz narodowych związków danej dyscypliny. Zwycięzcą każdego z cyklów zostaje uczestnik, który zgromadził w łącznej punktacji poszczególnych pucharowych zawodów największą liczbę punktów. Zostaje on tym samym zdobywcą Pucharu Świata (Kryształowej Kuli). Pierwszą dyscypliną zimową, w której zaczęto przeprowadzać zawody o Puchar Świata jest narciarstwo alpejskie (1966/1967). W ślad za alpejczykami poszli przedstawiciele innych sportów:
- Narciarstwo klasyczne (biegi – 1973/1974 – kobiety od sezonu 1978/1979; skoki 1979/1980 – kobiety od sezonu 2011/2012; kombinacja norweska 1983/1984),
- Skiboby (1976/1977),
- Saneczkarstwo (tory lodowe – 1977/1978; tory naturalne – 1992/1993),
- Biathlon (1977/1978 - kobiety od sezonu 1982/1983)
- Narciarstwo akrobatyczne (1983/1984),
- Bobsleje (1985/1986 – kobiety od sezonu 1994/1995),
- Łyżwiarstwo szybkie (1985/1986),
- Skeleton (1986/1987 – kobiety od sezonu 1996/1997)
- Snowboard (1994/1995)
- Short Track (1997/1998).
Zawody Pucharu Świata nie są rozgrywane w zimowych grach zespołowych (curling, hokej na lodzie), a także w bojerach i łyżwiarstwie figurowym.
Data: 2017-03-06 godz. 18:51
Pobrano ze strony: www.sportowahistoria.pl