Brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku to pierwszy duży sukces polskiego reprezentacyjnego szczypiorniaka.

W Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu udział wzięło 88 państw, aż 31 krajów afrykańskich odwołało swój przyjazd, bojkotując zawody w proteście przeciwko uczestnictwu Nowej Zelandii. Sportowcy tego kraju zaliczyli bowiem tournee po rasistowskiej RPA. Wśród uczestników zmagań znaleźli się również przedstawiciele piłki ręcznej.

Dwa lata wcześniej na Mistrzostwach Świata w piłce ręcznej biało-czerwoni zajęli czwarte miejsce. Pozwalało to mieć nadzieję na udany występ w Kanadzie. I tak też było. Polacy kolejno pokonali Węgry 18:16, Czechosłowację 21:18 oraz USA 26:20. Opór szczypiornistom znad Wisły postawili dopiero mistrzowie świata – reprezentacja Rumuni, która to pokonała Polskę 17:15 i to ona ostatecznie zagrała o olimpijskie złoto. Polakom przyszło rywalizować o brązowe medale z RFN. W finale na pocieszenie biało-czerwoni wygrali 21:18, zajmując trzecie miejsce w całym turnieju.

W składzie na igrzyskach znaleźli się: Zdzisław Antczak, Janusz Brzozowski, Piotr Cieśla, Jan Gmyrek, Alfred Kałuziński, Jerzy Klempel, Zygfryd Kuchta, Jerzy Melcer, Ryszard Przybysz, Henryk Rozmiarek, Andrzej Sokołowski, Andrzej Szymczak, Mieczysław Wojczak, Włodzimierz Zieliński.