5 czerwca 1938 roku na Stade de la Meinau w Strasburgu reprezentacja Polski zadebiutowała na Mistrzostwach Świata.

Na mundialu biało-czerwoni znaleźli się, dzięki zwycięstwu w dwumeczu z Jugosławią. U siebie Polacy wygrali 4:0, na wyjeździe przegrali 0:1 i tym samym awansowali do piłkarskich Mistrzostw Świata.

Na mistrzostwach podopiecznym Józefa Kałuży przyszło rywalizować z wielką Brazylią. Jako pierwsi prowadzenie w meczu objęli „Canarinhos" za sprawą swojego super snajpera Leônidasa. Debiutujący na mundialu piłkarze znad Wisły szybko wyrównali, a konkretnie bramkę zdobył Fryderyk Scherfke. Niestety, jeszcze przed przerwą po jednym trafieniu dołożyli Romeu Pellicciari oraz José Perácio. Obie ekipy do szatni schodziły przy prowadzeniu Brazylii 3:1. Po zmianie stron najwyższym kunsztem wykazał się Ernest Wilimowski, który w 53` i 59` minucie pokonał Batataisa. Chwilę później drugie trafienie dołożył Perácio. Gdy wszyscy zgromadzeni kibice myśleli, że to Brazylia awansowała dalej, bramkę na 4:4 zdobył Wilimowski i o ostatecznym rozstrzygnięciu musiała zdecydować dogrywka. W niej kolejne dwa trafienia dołożył Leônidas da Silva i mimo czwartej bramki Wilimowskiego to Brazylia zwyciężyła 6:5.

Polacy odpadli z dalszej rywalizacji, jednak stawili duży opór rywalowi, pokazując wysoką piłkarską klasę. Brazylia ostatecznie zajęła 3. miejsce.