Półfinał Pucharu Zdobywców Pucharów sezonu 1969/1970. Górnik Zabrze rywalizuje w dwumeczu z AS Romą. Po remisie 1-1 w wyjazdowym spotkaniu, zabrzanie przegrywają na Stadionie Śląskim 0-1. W 90. minucie sędzia dyktuje rzut karny dla gospodarzy. Do piłki podchodzi 23-letni Włodzimierz Lubański i w obecności 100 tysięcy widzów pokonuje włoskiego bramkarza, doprowadzając do dogrywki.

Co było dalej, wszyscy zapewne pamiętają. W dogrywce Lubański dołożył kolejną bramkę, ale włoski klub zdołał wyrównać i o awansie decydować miał trzeci mecz rozgrywany w Strasburgu. Po dogrywce w barażowym meczu ciągle nie było rozstrzygnięcia, gdyż utrzymywał się wynik 1-1 po bramkach Capello i, a jakże, Lubańskiego. W finale zagrali jednak piłkarze z Zabrza, gdyż o takim rezultacie rywalizacji zadecydował rzut monetą. Jedynego jak dotąd finału europejskich pucharów z udziałem polskiej drużyny nie udało się wprawdzie wygrać, ale i tak był to najlepszy do dziś wynik naszego klubu w tego typu rozgrywkach. Włodzimierz Lubański z 8 golami został najskuteczniejszym strzelcem Pucharu Zdobywców Pucharów w tamtym sezonie.

Ten tytuł i finał PZP to tylko jedne z niewielu sukcesów na długiej liście napastnika. Mistrzostwo olimpijskie, 7 tytułów mistrza Polski, 6 zwycięstw w finale Pucharu Polski, 4 tytuły króla strzelców Ekstraklasy, 48 bramek w narodowej reprezentacji. To tylko najważniejsze z osiągnięć żywej legendy polskiego futbolu. Wyniki te byłyby zapewne jeszcze bardziej imponujące, gdyby nie kontuzja kolana, która w 1973 r. zastopowała karierę Lubańskiego i wyeliminowała go z mundialu w 1974 r.

Włodzimierz Lubański urodził się 28 lutego 1947 r. w Gliwicach. Sportową karierę zaczynał w miejscowej Sośnicy, ale już w wieku 15. lat trafił do zabrzańskiego Górnika. To właśnie w okresie gry w tym zespole święcił największe triumfy. Odszedł w 1975 r. do belgijskiego KSC Lokeren, gdzie spędził siedem sezonów. Jego największymi osiągnięciami w tym klubie były ćwierćfinał Pucharu UEFA i półfinał Pucharu Belgii. Następnie piłkarz został zawodnikiem trzech innych drużyn – francuskich Valenciennes FC i Stade Quimpter oraz belgijskiego K.R.C. Mechelen, gdzie w 1986 r. zakończył piłkarską karierę.

Po zawieszeniu butów na kołku, Lubański pozostał w Belgii, gdzie mieszka do dziś. Został piłkarskim managerem oraz trenerem. Dziś obchodzi swoje 66. urodziny.