W 1933 roku Jadwiga Zamoyska wnioskowała o powołanie żeńskiego Komitetu Technicznego przy Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (FIG) oraz o rozgrywanie kobiecych mistrzostw świata w gimnastyce. Z pewnością mogło się to przyczynić do rozwoju polskiej gimnastyki kobiet.

Janina Skirlińska zawodniczka krakowskiego „Sokoła" w 1936 roku była uczestniczką Igrzysk Olimpijskich w Berlinie. Podczas Mistrzostw Świata w gimnastyce dwukrotnie stawała na podium zdobywając brązowy medal w wieloboju drużynowym (w 1934 i 1938 r.), brązowy krążek również wywalczyła w wieloboju indywidualnym w 1934 roku. Janina Skirlińska to trzykrotna mistrzyni Polski w wieloboju gimnastycznym. W swoim dorobku ma 12 medali w poszczególnych konkurencjach gimnastycznych. Od 1949 do 1960 roku była trenerem polskiej kadry narodowej w gimnastyce. Zmarła 23 kwietnia 1993 roku w Krakowie.

Za godną następczynią Skirlińskiej z pewnością można uznać Natalię Kot-Walę. Jest to czołowa gimnastyczka przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Natalia Kot-Wala urodziła się na Śląsku 29 czerwca 1938 roku, startowała w Jedności Michałkowice (1951-1964). Jest 36-krotną reprezentantką Polski. Kot-Wala dwukrotnie zdobyła tytuł Mistrzyni Europy w wieloboju i skoku przez konia oraz dwukrotnie zdobyła brązowy medal Mistrzostw Europy w ćwiczeniach na równoważni i w skoku przez konia. Na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne w 1956 roku zdobyła brązowy medal. Natalia Kot-Wala to również 15-krotna zdobywczyni tytułu Mistrzyni Polski. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała w szkole podstawowej oraz prowadziła sekcję gimnastyki sportowej w Starcie Bielsko-Biała.