Notatka z życia: Stanisław Gościniak

Paweł Zagumny w 2006 r. został najlepszym rozgrywającym odbywających się w Japonii mistrzostw świata. MVP tamtego turnieju wybrano jednak Brazylijczyka Gibę. Tylko raz w historii zmagań o prymat na świecie polski zawodnik został najlepszym graczem turnieju. Był nim Stanisław Gościniak, a miało to miejsce w 1974 r. w Meksyku.

Rozgrywający reprezentacji Polski urodził się 18 lipca 1944 r. w Poznaniu. Poważną siatkarską karierę rozpoczął w 1960 r. w Gwardii Wrocław, której barwy reprezentował do roku 1968. Wtedy przeniósł się do Resovii Rzeszów. To właśnie z tym klubem święcił największe sukcesy, mimo że z wrocławskim zespołem udało mu się wywalczyć dwa brązowe medale mistrzostw Polski (1965 i 1966). Taki sam rezultat z nowym już teamem Gościniak uzyskał w 1970 r. Po raz pierwszy miejsce na najwyższym stopniu podium drużyna z Rzeszowa zajęła rok później. Przez kolejne cztery lata Resovia trzykrotnie zdobywała mistrzowski tytuł, jedynie w 1973 r. plasując się na drugim miejscu. Ten rok przyniósł jednak sukces drużyny na arenie międzynarodowej. Zespół zajął bowiem 2. pozycję w finałowym turnieju Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, ustępując jedynie CSKA Moskwa. Klub z Gościniakiem w składzie uzyskał także 3. lokatę w Pucharze Zdobywców Pucharów (1974).

Pierwszy duży sukces z reprezentacją Polski Stanisław Gościniak osiągnął w 1967 r., kiedy to kadrowicze sięgnęli w Stambule po brązowy medal mistrzostw Europy. Największym reprezentacyjnym osiągnięciem rozgrywającego Resovii było jednak wspomniane mistrzostwo świata zdobyte w 1974 r. i tytuł MVP turnieju. Gościniak dwukrotnie brał też udział w olimpijskich turniejach, za każdym razem zajmując jednak miejsca poza podium – 5. w 1968 r. w Meksyku i 9. cztery lata później w Monachium. Urodzonemu w Poznaniu siatkarzowi nie było dane zasmakować olimpijskiego złota. Po udanych dla niego meksykańskich mistrzostwach został bowiem zawieszony za rzekome przejście na zawodowstwo. Chodziło o przyjęcie propozycji Amerykanów, którzy zaproponowali Gościniakowi udział w kilku meczach pokazowych. Jak twierdzi sam zawodnik, nie to było jednak powodem jego braku w składzie na Igrzyska w Montrealu, gdzie Polacy sięgnęli po złoto. Gościniak sam zrezygnował z występów w reprezentacji w związku ze złym stanem kolan, nie było to wynikiem decyzji Wagnera, który popierał zawieszenie, a wcześniej nie widział dla niego już miejsca w pierwszym składzie. Ostatecznie licznik występów rozgrywającego w drużynie narodowej zatrzymał się na liczbie 218.

Po zakończeniu czynnej kariery Stanisław Gościniak został trenerem. Prowadził w latach 1989-1997 drużynę AZS-u Częstochowa, zdobywając z nią cztery mistrzowskie i jeden wicemistrzowski tytuł. Prowadził też dwukrotnie męską reprezentację, najpierw w latach 1986-1987, a następnie od 2003 do 2004 r. Nie udało mu się jednak w tych krótkich okresach osiągnąć znaczących sukcesów, choć zaliczył swój trzeci olimpijski turniej. Tym razem jako trener poprowadził kadrę do miejsc 5-8 w olimpijskim turnieju w Atenach. 27 października 2005 r. został członkiem siatkarskiej Galerii Sław. Dziś obchodzi 69. urodziny.

Data: 2013-07-18 godz. 05:32
Pobrano ze strony: www.sportowahistoria.pl