Rzeczpospolita swoją niepodległość odzyskała w 1918 roku, na początku Polakom nie było w głowie zwiedzanie kraju. Polską targały nadal różne konflikty, a to wojna o Lwów, a to najazd bolszewików.

Jednak wraz ze stabilizacją pojawiała się potrzeba odpoczynku. Na przeciw rosnącym potrzebom w 1920 roku powstało pierwsze biuro podróży Orbis. Założyciele biura, dyrektorzy banku Ernest Adam, Maksymilian Liptay oraz Józef Radoszewski, posłowie: dr Władysław Kesłowicz i hrabia Aleksander Skarbek oraz prawnik Ozjasz Wasser, chcieli stworzyć biuro podróży o międzynarodowym standardzie obsługi, instytucję, która byłaby oknem na świat dla obywateli nowo odrodzonego państwa polskiego – czytamy na oficjalnej stronie firmy. Początkowo ze światowymi standardami bywało różnie. Zdarzało się, że miejsc w autokarze było mniej niż sprzedanych biletów.

Nierzadko zdarzało się, że turyści byli zwyczajnie oszukiwani. „Otrzymali wiarygodnie wyglądające „skierowanie na wczasy do Wysokiszek" i ufni pojechali pociągiem do Grodna. Na miejscu okazało się, że nikt o Wysokiszkach nie słyszał. [...] Od tego wydarzenia słowo „wykiszkować" robiło zawrotną karierę [...]" - można przeczytać w książce dra Roberta Gawkowskiego „Wypoczynek w II Rzeczypospolitej". Dziś taka sytuacja wydaje się być niemożliwa.

Z czasem nerwowych sytuacji było coraz mniej, zaczęły powstawać różne organizacje turystyczne, a także państwo zaczęło dostrzegać potrzebę inwestycji w tę dziedzinę. W 1939 roku z wypoczynku skorzystało aż 2 mln Polaków...

Na podstawie: Wypoczynek w II Rzeczypospolitej – dr Robert Gawkowski