Był jednym z najlepszych florecistów lat 70. Na swoim koncie ma medale igrzysk olimpijskich i mistrzostwa świata. Choć może uważać się za bardzo utytułowanego sportowca, wielu twierdzi, że karierę skończył przedwcześnie. Marek Dąbrowski, szermierz Piasta Gliwice i AZS Warszawy, kończy dziś 64. lata.

Urodził się 28 listopada 1949 roku w Gliwicach. To właśnie na Śląsku zaczynał przygodę z floretem, zanim wyjechał do stolicy, gdzie uczył się na Akademii Wychowania Fizycznego i trenował w tamtejszym AZS-ie. W barwach gliwickiego Piasta rozpoczął swoją karierę, ale to w klubie z Warszawy spędził osiem lat, podczas których sięgał po najważniejsze medale.

Ze swoich pierwszych igrzysk olimpijskich Dąbrowski przywiózł krążek z najcenniejszego kruszcu. W 1972 roku w Monachium polska drużyna florecistów okazała się bezkonkurencyjna. Zespół, obok zawodnika AZS Warszawa, tworzyli wtedy jeszcze Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski oraz Witold Woyda. Polskiej reprezentacji nie udało się powtórzyć tego wyniku cztery lata później w Montrealu, gdzie floreciści zajęli 5. miejsce. Złoto z Republiki Federalnej Niemiec okazało się więc pierwszym i jedynym medalem olimpijskim Marka Dąbrowskiego, który w 1976 roku zakończył karierę.

Zanim jednak szermierz odłożył floret na półkę, święcił inne sukcesy. Osiem razy był mistrzem Polski, na swoim koncie ma także cztery srebrne i dwa brązowe krążki mistrzostw świata. Dwa z nich (po jednym każdego koloru) udało się wywalczyć Dąbrowskiemu indywidualnie. Podobna sztuka nie udała mu się na igrzyskach, choć urodzony w Gliwicach sportowiec dwukrotnie był w czołówce konkursów indywidualnych. W Monachium zajął miejsce 6., w Montrealu uplasował się na pozycjach 9-12. Być może w Australii Markowi Dąbrowskiemu udałoby się nawet wywalczyć medal, jednak w rywalizacji pucharowej, w pojedynku ze Stankiewiczem, Polak uszkodził kolano, co zadecydowało o niepowodzeniu.

Artykuł na podstawie: Bogdan Tuszyński „Polscy olimpijczycy XX w.", Wydawnictwo Europa, Warszawa 2004.