W 2005 roku koszykówka na wózkach obchodziła 60-lecie. Pierwszy mecz tej dyscypliny sportowej został rozegrany w USA. Początki gry w tym kraju sprzyjały powstaniu Narodowego Związku Koszykówki na Wózkach (NWBA).

W 1960 roku sport ten zdominowany był przez dwa państwa: USA i Izrael. Niedługo później do walki włączyła się Argentyna, której to damska drużyna wywalczyła złoto w 1972 roku. Pod koniec lat 70. Izrael po raz pierwszy uczestniczył w Europejskich Mistrzostwach Świata, w których to mężczyźni trzykrotnie zwyciężyli (1977, 1978, 1981). Był to też moment dołączenia do rywalizacji przez Francję i Holandię. W latach 80. Francja uznawana była jako najlepsza drużyna, wygrywając Igrzyska Paraolimpijskie (mężczyźni, 1984) czy też Mistrzostwa Europy Mężczyzn. Natomiast jeśli chodzi o kobiety, najlepszym zespołem było RFN, biorąc pod uwagę lata od 1975 roku do Igrzysk Paraolimpijskich w Seulu (1988). W 1988 roku RFN uległo USA. Wtedy też USA zostało dominującą drużyną aż do Igrzysk Paraolimpijskich w Barcelonie, kiedy to Kanada zdobyła złoty medal, pokonując Amerykanki przed 12.500 widzami. Organizatorem Mistrzostw Europy w 1997 roku był Madryt, w których to Amerykanie zdobyli srebro, przegrywając w finale z Francją 44-46. Drużyna kobiet z Wielkiej Brytanii wywalczyła wówczas brąz, a zawody wygrała Holandia. Warto też wspomnieć, że Mistrzostwa Europy w 2001 roku nie rozpoczęły w planowanym terminie, ponieważ były problemy ze znalezieniem gospodarza. Wydarzenie to sprawiło, że odbyła się w Holandii tylko rywalizacja mężczyzn. W 2005 roku Wielka Brytania była po raz pierwszy organizatorem zawodów, wówczas zorganizowano Mistrzostwa Świata Juniorów w Birmingham. Sukces, który udało się wtedy osiągnąć, zaowocował w decyzji organizacji Mistrzostw Świata w 2010 roku. Wówczas oferta Birmingham była lepsza od Vancouver i Paryża.