Góry nie tylko dla mężczyzn...

2013-02-13, 06:17   A A A   drukuj   Diana Skiba

Kobiece wejście na szczyt? Czemu nie... Jednak nie zawsze było to takie oczywiste. Dziś pokrótce przypomnimy sylwetkę wybitnej taterniczki, alpinistki, himalaistki. Halina Krüger-Syrokomska to prekursorka nowoczesnego wspinania kobiecego w Polsce.

Halina Krüger-Syrokomska urodziła się 30 maja 1938 roku w Warszawie. Z wykształcenia była magistrem historii sztuki, pracowała w redakcji „Fotografii", później była kierownikiem redakcji w Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. Taternictwo zaczęła uprawiać w 1957 roku, w sezonie 1959/60 zaczęła się wspinać również zimą. To właśnie rok 1960 był dla Haliny i kobiecego alpinizmu przełomowy. Halina Krüger-Syrokomska podjęła decyzję, iż chce wspinać się w gronie kobiecym. Była ona podyktowana tym, iż kobiety i ich dokonania podczas wspinaczek z mężczyznami były umniejszane i niedostrzegane. Latem 1960 roku dokonała efektownych przejść w zespołach kobiecych m.in.: „Kant Zamarłej", „Kant Mnicha", „Wrześniaków" na Zamarłej środkową część północno-wschodniej ściany Kazalnicy. W lipcu 1960 roku wraz z Danutą Topczewską przeszła „klasyczną" na Zamarłej. Był to największy dotychczasowy wyczyn Haliny, przełamał on bowiem barierę psychologiczną i mit jaki ciążył na tej drodze po śmiertelnym wypadku sióstr Skotnicówien w październiku 1929 roku. W następnych latach zaczęła świadomie konkurować z mężczyznami, dokonując coraz to odważniejszych przejść. Karierę poza granicami kraju rozpoczęła w 1967 roku przejściem wschodniej ściany Aiguill du Grepon i wycofaniem się w wielkim stylu z powodu złych warunków pogodowych z drogi Bonattiego na wschodniej ścianie Grand Capucin. Wyczynów tych dokonała wraz z Wandą Rutkiewicz. Rok później Halina i Wanda dokonały czynu, który w prasie światowej został okrzyknięty mianem „największego w 1968 roku osiągnięcia całego kobiecego alpinizmu w Europie". Było to pierwsze kobiece przejście najdłuższej skalnej ściany Europy – wielkiego Filara Trollryggen w Norwegii dokonane w czasie, odpowiadającym średnim zespołom męskim (3 dni). Po raz pierwszy w górach wysokich Halina Krüger-Syrokomska znalazła się w 1970 roku podczas wyprawy w Pamir i Pamiro-Ałtaj. Wówczas Halina Krüger-Syrokomska i Wanda Rutkiewicz wyrównały polski kobiecy rekord wysokości Zofii Szajuk, wyprawa ta była w zespole mieszanym. W 1971 roku Halina urodziła córkę, straciła pracę i został jej odebrany paszport, co spowodowało, że przez następne 4 lata musiała się zadowolić wspinaczkami w Tatrach. Z okazji Międzynarodowego Roku Kobiet w 1975 roku PZA zorganizowała wyprawę w Karakorum na niezdobyty wtedy jeszcze szczyt Gasherbrum III (7952m npm). Szczyt Gasherbrum III został zdobyty w zespole mieszanym, ale podczas wyprawy polska ekipa dostała pozwolenie na wejście na Gasherbruma II, weszła tam również kobieca dwójka: Halina Krüger-Syrokomska z Anną Okopińską.

Halina Krüger-Syrokomska była czynną działaczką Klubu Wysokogórskiego Warszawa i Polskiego Związku Alpinizmu, pisała o swoich wejściach, ale również wypowiadała swoje opinie o kobiecym taternictwie i alpinizmie.

W 1982 roku była organizatorką i uczestniczką kobiecej wyprawy w Karakorum; celem było wejście na K2 (8611 m), drugi najwyższy szczyt świata. Nieoczekiwanie zmarła w obozie II na wysokości 6800 m, prawdopodobnie przyczyną śmierci był udar mózgu. Dzięki alpinistom austriackim i polskim członkom męskiej wyprawy jej ciało zostało zniesione do bazy pod K2 i tam została pochowana.

 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.