Na początku lat 80. firma „Unihoc Sport AB” wprowadziła unihokej w szkołach i klubach na terenie Niemiec. Przed założeniem Niemieckiego Związku Unihokeja (DUB) w Clausthal-Zellerfeld przez 7 klubów unihokeja przedyskutowano temat w Bremie, by przyłączyć unihokej do Związku Gimnastyki. Rok po założeniu Niemieckiego Związku Unihokeja przeprowadzono pierwsze niemieckie mieszane mistrzostwa w unihokeju w Dortmundzie. Ze względu na włączenie Niemieckiego Związku Unihokeja (DUB) do Międzynarodowej Federacji Unihokeja (MFF) drużyny męska i żeńska  zostały tak wyszkolone, by mogły wziąć udział w Mistrzostwach Europy we Szwajcarii (1995), a drużyna męska dodatkowo w pierwszych Mistrzostwach Świata w Szwecji (1996). Cztery lata później mężczyźni zostali mistrzami świata w kategorii B w Oslo i tym samym awansowali do grupy A. Zespół kobiet uplasował się na 6. miejscu podczas Mistrzostw Świata w Szwecji (1999), co było najlepszym osiągnięciem. 

W pierwszych latach w unihokeja grano przede wszystkim w szkołach i klubach, zazwyczaj w drużynach mieszanych, jednak bez bramkarza. Rozwój unihokeja był przede wszystkim w Saksonii, Saksonii-Anhalt i Turyngii, ale także w Szlezwik-Holsztynie, Berlinie, Bremie i Hamburgu. Prawie we wszystkich landach unihokej został włączony do programu nauczania. W Saksonii stworzono nawet program „Młodzież trenuje do Igrzysk Olimpijskich”. W Saksonii-Anhalt od 1999 roku organizowane są dla uczniów zawody, w których to można zdobyć puchar, corocznie bierze w nich udział ponad sto drużyn szkolnych.

W innych regionach Niemiec unihokej został tak rozwinięty, że kobiety, mężczyźni a także dzieci mogą grać w różnych ligach. Niektóre landy trenują z wybranymi zawodnikami w wieku 16-19 lat, którzy mają trafić do reprezentacji. W 2001 roku w Niemczech odbyły się Mistrzostwa Świata w Unihokeju do lat 19. 

Niemcy porównywani się do najlepszych zespołów, tj. Szwecja, Szwajcaria czy Finlandia.