„Pierwszy srebrny medal w historii polskiego kajakarstwa na igrzyskach olimpijskich! Brawo Polacy!". Tak sukces Andrzeja Gronowicza i Jerzego Opary komentował dziennikarz Telewizji Polskiej, relacjonujący zmagania kajakarskich dwójek podczas igrzysk w Montrealu w 1976 roku. Srebrny medal tej imprezy to największe osiągnięcie w karierze pierwszego z wymienionych sportowców, który jutro skończy 63 lata.
Podczas tej imprezy polska dwójka była bliska zdobycia także drugiego medalu na dystansie 1000 metrów. Gronowicz i Opara zajęli najgorsze dla sportowców miejsce czwarte, przegrywając brązowy medal o dokładnie 0,1 s. Występ w kanadyjskich igrzyskach był jednak dla obu kajakarzy najbardziej udany, gdyż cztery lata wcześniej nie powiodło im się w Monachium. Opara w jedynkach na dystansie 1000 metrów zajął w finale dziewiąte miejsce, a Gronowicz wspólnie z Janem Żukowskim startował wyłącznie na 500 metrów, ale polska para odpadła w półfinale dwójkowej rywalizacji.
Andrzej Gronowicz urodził się 7 marca 1951 roku w Pile. Sportową karierę zaczynał w wieku 17 lat w OKS OZOS Stomil Olsztyn. Tam właśnie spotkał Jana Żukowskiego, z którym początkowo startował. Obaj sportowcy wzięli udział w mistrzostwach świata w Belgradzie w 1971 roku, a także we wspomnianych igrzyskach olimpijskich w Monachium. Starty w obu imprezach zakończyli bez medalowego powodzenia, choć w tych pierwszych zawodach polska dwójka zajęła dobre, piąte miejsce. Gronowicz rozglądał się za nowym partnerem i znalazł go w osobie jednego z największych krajowych konkurentów – Jerzego Opary. Reprezentant Skry Warszawa był już srebrnym medalistą mistrzostw świata, ale postanowił spróbować sił w duecie z kajakarzem, który dopiero rozpoczynał poważną karierę.
Tak powstała dwójka, która święciła wielkie sukcesy. Jerzy Opara tak po latach wspominał początki współpracy z Gronowiczem: „W 1973, podczas zgrupowania w Wałczu spróbowaliśmy sił po raz pierwszy i od razu zorientowaliśmy się, że trafiliśmy w dziesiątkę. Po miesiącu pojechaliśmy na mistrzostwa świata do Tampere i wywalczyliśmy brązowy medal. Rok później w Meksyku był już srebrny i w kolejnym sezonie liczyliśmy na złoty. A tymczasem była klapa, bo wybraliśmy się na zgrupowanie w góry i zjechaliśmy z nich za wcześnie" (cytat pochodzi ze strony internetowej Polskiego Związku Kajakowego: www.old.pzkaj.pl).
Oprócz wspomnianych dwóch krążków mistrzostw świata, Andrzej Gronowicz na swoim koncie ma także trzeci, brązowy, który wywalczył wspólnie z Oparą w 1977 roku w Sofii. Był to ostatni wielki sukces polskiego duetu. Oprócz osiągnięć międzynarodowych, urodzony w Pile kajakarz może także pochwalić się tytułami mistrza kraju. Gronowicz zdobywał je 12-krotnie, od dwóch pierwszych w 1971 roku, po ostatni siedem lat później. Po zakończeniu kariery kajakarz Stomilu Olsztyn został w 1982 roku absolwentem warszawskiej AWF, a później wyjechał do Kanady, gdzie szkolił sportowców w Saskatoon Racing Canoe Club. Jutro Andrzej Gronowicz skończy 63 lata.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Kajakowy
Data powstania organizacji: 1930
Członkostwo w strukturach międzynarodowych:
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Europy w Poznaniu (2000, 2004, 2005), Mistrzostwa Świata w Poznaniu (1990, 2001, 2010)
Najważniejsze daty w historii kajakarstwa
1872 – Zygmunt Gloger uważany za prekursora turystyki kajakowej organizuje wycieczki kajakowe po Biebrzy, Bugu, Niemnie oraz Wiśle
1928 – początek zorganizowanej działalności Komisji Kajakowej z siedzibą w Krakowie przy Polskim Związku Narciarskim
1930 – Komisja przekształca się w Polski Związek Kajakowy
1936 – Antoni Bazaniak, Marian Kozłowski zajmują 11. miejsce (K-2, 10 000 m) na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie (Niemcy)