2013-04-04, 06:32   A A A     Piotr Stokłosa

Trzy razy startował w igrzyskach. Najlepszy start zaliczył jednak w debiucie olimpijskim w Seulu, gdzie w szabli indywidualnie sięgnął po srebro, a z drużyną wywalczył 5. miejsce. Tych osiągnięć nie zdołał powtórzyć w Barcelonie, a w Atlancie poprawił się jedynie w zawodach drużynowych, gdzie polska reprezentacja zajęła 4. miejsce.

Janusz Olech urodził się 4 kwietnia 1965 r. Jego sportowa kariera nie zaczęła się jednak typowo. Do trenowania szermierki zwerbował go na lekcji wf. Krzysztof Grzegorek – były szablista, olimpijczyk z Monachium 1972, a wówczas trener Marymontu Warszawa. W tym klubie Olech stawiał pierwsze kroki na planszy, występując w nim w latach 1976-1984. Największe sukcesy szablista święcił jednak w barwach Legii Warszawa. Przeniósł się do niej w 1985 r. wraz z trenerem Grzegorkiem, który trenował go także w reprezentacji Polski.

Pierwszy większy sukces Olecha to rok 1983 i tytuł wicemistrza świata juniorów wywalczony w Budapeszcie. To osiągnięcie udało się powtórzyć rok później w Leningradzie, natomiast w 1985 r. szablista Legii zdobył tytuł mistrza świata juniorów w Arnheim. Ten sam rok przyniósł też indywidualne wicemistrzostwo Polski, natomiast już rok później Olech mógł cieszyć się mianem najlepszego szablisty w kraju. Łącznie w zmaganiach o prymat w kraju szermierz ma na koncie 5 mistrzowskich i 3 wicemistrzowskie tytuły wywalczone indywidualnie oraz 4 srebrne medale w drużynie.

Do największych osiągnięć Olecha na międzynarodowej arenie należą z pewnością srebrny medal olimpijski z Seulu, Puchar Świata FIE, wicemistrzostwo świata w drużynie i akademickie mistrzostwo globu wywalczone też wspólnie z drużyną. Wszystkie te sukcesy szablista osiągał w latach 1986-1989 i ten okres należy uznać za najbardziej udany w jego karierze, choć trzy tytuły mistrza Polski zdobywał już w latach 90. Nie były one jednak tak owocne dla Olecha pod względem olimpijskich startów. W Barcelonie odpadł indywidualnie w IV rundzie, a w Atlancie już w II. Drużyna szablistów z nim w składzie spisała się nieco lepiej, zajmując, odpowiednio, 6. i 4. miejsce.

Janusz Olech sportową karierę zakończył w 1997 r. Dziś obchodzi swoje 48. urodziny.

Artykuł na podstawie:

B. Tuszyński, „Polscy olimpijczycy XX wieku", Wydawnictwo Europa, Warszawa 2004.

Powrót