W sezonie 1959/1960 miał startować w Turnieju Czterech Skoczni. Organizatorzy nie wywiesili jednak flagi NRD i reprezentanci PRL, w ramach protestu, musieli zrezygnować ze startu. Z Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley wyeliminowała go kontuzja kolana, której nabawił się w trakcie jednego z konkursów w NRD. Podczas mistrzostw świata w Zakopanem w 1962 roku oddał jeden z najdłuższych skoków w konkursie, ale nie ustał próby i ostatecznie zajął 35. pozycję.
Piotr Wala, bo o nim mowa, pomimo licznych przeciwności losu, był jednak w latach 60. czołowym polskim skoczkiem narciarskim. Karierę rozpoczynał od narciarstwa alpejskiego w klubie KKS „Bielsko". Jego przygoda ze skokami narciarskimi zaczęła się dosyć przypadkowo. Znalazł się kiedyś na skoczni w Bielsku-Białej i, namówiony przez kolegów, oddał skok. Zauważył go trener Suchanek i namówił do trenowania właśnie skoków. Wala zadecydował ostatecznie o wyborze tej dyscypliny po konkursie w Szklarskiej Porębie, gdzie wystartował zarówno w konkurencjach alpejskich jak i klasycznych. Lepiej poszło mu skakanie, więc wybrał tę właśnie opcję.
Przełomowym momentem w karierze Piotra Wali były zawody w Szklarskiej Porębie w 1956 roku, gdzie pojawiła się cała światowa czołówka. Skoczek wygrał sobotnio-niedzielne konkursy, w drugim dniu ustanawiając nawet rekord skoczni. Ten wynik otworzył mu drogę do kadry narodowej, w której występował przez najbliższe 12 lat.
Jego największymi sukcesami były trzy tytuły mistrza Polski, które zdobywał w roku 1961 (na skoczniach 70 i 90 m) i 1962 (tylko na skoczni 90 m). Do tego dołożył jeszcze cztery tytuły wicemistrza kraju i dwa brązowe medale. Był też rekordzistą Polski w długości skoku, kiedy na skoczni Kulm/Bad Mittendorf uzyskał 128 metrów, zostając jednocześnie trzecim skoczkiem na świecie w lotach narciarskich. W tym samym 1962 roku wygrał też Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny
Jeśli chodzi o dobre rezultaty na szczeblu międzynarodowym, to pięciokrotnie startował w Turnieju Czterech Skoczni. W sezonie 1961/1962 zajął 16. pozycję w końcowej klasyfikacji, ale najlepszy wynik zanotował w sezonie 1965/1966, kiedy był 10. Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata. W 1962 roku wystartował w Zakopanem, gdzie po dwóch upadkach na normalnej skoczni zajął dopiero 35. miejsce, ale w konkursie na „Wielkiej Krokwi" był już 8. Nieco gorzej spisał się cztery lata późnej w Oslo/Holmenkollen, gdzie zajął 28. i 38. miejsce. Piotr Wala na swoim koncie ma też jeden start w zimowych igrzyskach olimpijskich, który zaliczył w 1964 roku w Innsbrucku. W osiągnięciu dobrego rezultatu w Austrii przeszkodziła mu jednak przebyta angina, przez którą zajął 22. miejsce na skoczni 70 m i 15. pozycję na obiekcie K-90.
Piotr Wala karierę sportową zakończył w 1969 roku, po tym, jak nie dostał się do kadry na Igrzyska Olimpijskie w Grenoble. W najbliższą niedzielę będzie obchodził 76. urodziny.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Narciarski (PZN)
Data powstania organizacji: 26 grudnia 1919
Członkostwo w strukturach międzynarodowych: Międzynarodowa Federacja Narciarska - FIS (1924)
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Świata Zakopane (1929, 1939 i 1962)
Najważniejsze daty w historii skoków narciarskich
19 stycznia 1908 – Leszek Pawłowski "Czarni Lwów" zajmuje 1. miejsce w pierwszym konkursie skoków w Sławsku
1910 – we Lwowie powstaje pierwsza z prawdziwego zdarzenia skocznia
21-22 lutego 1920 – Leszek Pawłowski zajmuje 1. miejsce w I Związkowych Mistrzostwach Polski w Zakopanem Ląduje na 14 m, otrzymując notę 2,35 pkt. zostaje pierwszym w historii mistrzem Polski w skokach narciarskich.
8 marca 1921 – w Dolinie Jaworzynki oddano do użytku pierwszą dużą skocznie