2013-06-27, 06:39   A A A     Piotr Stokłosa

Urodził się 27 czerwca 1952 r. w Łodzi. To właśnie z tamtejszą Gwardią związany był przez cała pięściarską karierę. Do jego największych sukcesów należy 5 tytułów mistrza Polski oraz udział w mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.

Leszek Borkowski, bo o nim mowa, lata 1974-1979 może uznać za najbardziej udane w swojej karierze. To właśnie wtedy zdobył 5 mistrzowskich tytułów oraz zaliczył dwa turnieje, w których miał okazję rywalizować z najlepszymi sportowcami świata w swojej kategorii.

Pierwszym poważnym sukcesem Borkowskiego było zdobyte jeszcze w wadze muszej wicemistrzostwo Polski. Miało to miejsce w 1973 r. i rozpoczęło serię kolejnych 8 lat, podczas których łódzki pięściarz zawsze sięgał po medal w zmaganiach o prymat w kraju. Pierwszy mistrzostwo Polski przyniósł mu rok 1974. Startował wtedy jeszcze w wadze muszej, by z czasem brać udział w pojedynkach z zawodnikami wyższej kategorii wagowej – wagi koguciej. To w niej świętował kolejne 4 mistrzowskie tytuły, przedzielone wicemistrzostwem w 1976 r. W latach 1980-1981 Borkowski sięgał po brązowy medal mistrzostw kraju, dzięki czemu dziś w swojej kolekcji ma krążki we wszystkich kolorach.

Mimo iż w kraju zaliczał się do najlepszych, na arenie międzynarodowej Borkowski nie zwojował wiele. Z Mistrzostw Świata rozgrywanych w 1974 r. w Hawanie odpadł w ćwierćfinale, z kolei w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu dwa lata później stoczył tylko jeden pojedynek, odpadając już po pierwszej walce. Największym międzynarodowym sukcesem pięściarza Gwardii pozostaje więc zwycięstwo w turnieju „Czarne Diamenty", który wygrał w 1973 r.

Po zakończeniu czynnej kariery Leszek Borkowski został trenerem. Prowadził Gwardię Łódź i KS Bzurę Ozorków. Dziś urodzony w Łodzi bokser kończy 61. lat.

Powrót