2014-01-03, 06:40   A A A     Katarzyna Popek

Dnia 15 maja 2004 roku Sepp Blatter ogłosił w Zurychu, że RPA będzie gospodarzem Mistrzostw Świata w 2010 roku. Nelson Mandela płakał z radości, mówiąc do słuchaczy w Zurychu: „Czuję się jak piętnastolatek".

Gry o znaczeniu społeczno-historycznym nie są nowym zjawiskiem w RPA, co potwierdza wzrost popularności wokół piłki nożnej. Pierwsze udokumentowane mecze odbyły się w 1862 roku pomiędzy białymi urzędnikami państwowymi, a żołnierzami w Kapsztadzie i Port Elizabeth. W latach 1880-1910 Afrykanie, Indianie i Koloredzi utworzyli związki i ligi piłkarskie w Kimberley, Durbanie, Johannesburgu i Kapsztadzie, a także w szkołach misyjnych. Gra była prosta i wytwarzała wiele pozytywnych emocji. „Nieodłączną wartością" tego sportu było to, iż gracze mogli zapomnieć o swoim ubóstwie.

Zakładanie drużyn tj. Orlando Pirates (1937) czy Moroka Swallows (1947) spowodowało wzrost frekwencji w Johannesburgu, Durbanie i Kapsztadzie w latach 1930 i 1940. Wynikało to z gwałtownego wzrostu liczby emigrujących Afrykańczyków, poszukujących pracy. Piłka nożna stała się również przyjemną formą spędzania czasu dla młodzieży, co sprzyjało nawiązywaniu i zakorzenianiu się wielu znajomości. Gra w piłkę nożną zarówno wzmacniała jak i niwelowała podziały dotyczące rasy, klasy społecznej, wyznania, wieku czy płci.

Po II wojnie światowej Afrykańczycy spotkali się z oporem innych, związanym z możliwością trenowania. W 1951 roku Afrykanie, Koloredzi i Indianie zebrali się wspólnie, by utworzyć Federację Piłkarską RPA, która miała na celu sprzeciw wobec apartheidu w sporcie. Ważną rolę odgrywały także kluby kibiców, w których były kobiety. Futbol kobiecy miał swój początek w 1960 roku, ale został zaakceptowany dopiero po upadku apartheidu.

Powrót | źródło: sahistory.org