2012-11-14, 07:33   A A A     Diana Skiba

Dziś kobiety w sporcie nikogo nie dziwią. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 2012 roku boks był ostatnią dyscypliną, w której kobiety podjęły rywalizację będąc na równi z mężczyznami. Pozycję tę wywalczyły pionierki sportu.

Pierwszą Polką, której zmagania można było oglądać na Igrzyskach Olimpijskich była Wanda Dubieńska, córka premiera polskiego rządu Juliana Nowaka. Na imprezie w Paryżu w 1924 roku Dubieńska występowała jako florecistka, niestety nie odniosła tam sukcesów. Jednak nie dziwi to, gdyż Wanda Dubieńska dyscyplinę tę zaczęła trenować tuż przed Igrzyskami. Owszem skończyła krakowską szkołę fechtunku, ale na zawodach występowała tylko sporadycznie, dyscypliny sportu, które rzeczywiście uprawiała Wanda Dubieńska to tenis, jazda na nartach i konno.

Kobietą, która na stałe zapisała się na kartach historii polskiego sportu jest Halina Konopacka. To właśnie ona na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku w rzucie dyskiem zdobyła złoty medal dla Polski. To dzięki niej na Igrzyskach Olimpijskich po raz pierwszy zagrano Mazurka Dąbrowskiego. Konopacka stała się bohaterką narodową. Po powrocie z Igrzysk przywitali ją członkowie rządu i tłumy wiwatujących kibiców. Sukces Konopackiej był motorem napędowym do rozwoju sportu. Zaczęły powstawać kobiece kluby sportowe, również poza granicami kraju. W Argentynie powstał Polski Klub Sportowy „Halina". Jednym z klubów kobiecych powstałych w Polsce był Ad Astra. Klub ten został założony z Inicjatywy żydowskiego Koła Sportowego Kobiet Pracujących w Zawodach Wyzwolonych w 1929 roku. Do klubu tego mogły należeć kobiety z wyższym wykształceniem (musiały mieć ukończone przynajmniej 3 lata studiów wyższych) lub mieć męża z wyższym wykształceniem. Klub ten prowadził sekcje gimnastyczną, gier sportowych, tenisa, pływania a przez krótki czas od 1931 roku działała także sekcja automobilowa. Kobiecy Klub Sportowy „Ewa" został założony na początku 1928 roku, czyli przed zwycięstwem Konopackiej, jednak to właśnie ten sukces spowodował, ogromne zainteresowanie kołem. Zalążkiem klubu było koło sportowe czytelniczek żydowskiego czasopisma „Ewa". Po przeobrażeniu koła w klub został sformułowany jego statut. Organizacja ta za swój cel postawiła sobie „zwrócenie uwagi na propagandę racjonalnego wychowania fizycznego zarówno wśród młodzieży, jak i kobiet dojrzałych". W klubie działały takie sekcje jak: tenisowa, gimnastyczna, gier sportowych, pływacka, narciarska oraz łyżwiarska. Członkinie klubu miały również zainteresowania poza sportowe, biorąc udział w zajęciach robótek ręcznych, grze w brydża, rytmiczno- plastycznych i turystycznych.

Na początku XX. wieku kobiety przebojem wdarły się do polskiego sportu. Sukcesy kolejnych zawodniczek były przyczyną do jeszcze większej popularności różnych dyscyplin wśród płci pięknej.

Powrót