2013-08-16, 05:09   A A A     Katarzyna Popek

15 października 1991 roku został utworzony Komitet Olimpijski na Słowenii. W tym dniu podpisano w Lublanie dokument olimpijski, czego świadkami było wiele delegatów różnych stowarzyszeń sportów olimpijskich.

Ponad dwa miesiące później, 17 grudnia 1991 roku odbyło się spotkanie założycielskie Zgromadzenia Ogólnego OCSu, na którym to wybrano zarząd. Prezesem został Janez Kocijančič, zaś wiceprezesem Miro Cerar. Do zarządu weszli także: Tjaša Andree - Prosenc, Ivo Daneu, Marko Ilešič, Matjaž Jemec, Janko Kosmina, Avgust Likovnik, Janez Matoh, Dušan Prezelj i Janez Stele. W dniu 5 lutego 1992 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłosił niezawisłość słoweńskiego sportu olimpijskiego, kiedy to OCS został przyjęty jako pełnoprawny członek MKOI (od 17 stycznia był przyjęty tymczasowo). W tym samym roku został także pełnoprawnym członkiem Stowarzyszenia Europejskich Komitetów Olimpijskich (EOC). Pierwszy słoweński występ na Letnich Igrzyskach Olimpijskich miał miejsce w Barcelonie w 1992 roku, kiedy to zdobyto dwa brązowe medale. Natomiast na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich zawodnicy Słowenii pierwszy raz wystartowali w 1992 roku w Albertville. Bardzo dobry start zaliczyli także paraolimpijczycy podczas Letnich Igrzysk Paraolimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, wracając z trzema medalami, w tym z dwoma złotymi. Od tego czasu słoweńskich sportem zaczęły interesować się różnorakie firmy, czego dowodem było podpisanie wielu umów sponsorskich w czerwcu 1992 roku. W dniu 14 czerwca 1993 roku OCS został przyjęty do Międzynarodowego Komitetu Igrzysk Śródziemnomorskich, odkąd to słoweńscy zawodnicy mieli prawo do udziału w zawodach sportowych. Od tego też roku bank SKB jest sponsorem drużyn słoweńskiego, co dzieje się do dziś. Przed utworzeniem głównej organizacji sportowej, jaką znamy dzisiaj, Komitet Olimpijski Słowenii pracował u boku Związku Sportowego Słowenii, który prowadzi działalność głównie na rzecz sportu i działań towarzyszących. W celu poprawy organizacji oraz możliwości marketingowych członkowie OCS i Unii Sportu postanowili połączyć swoje siły i zaczęli funkcjonować pod jedną nazwą: Komitet Olimpijski Słowenii – Stowarzyszenie Federacji Sportowych (OCS - ASF). Jednym z najważniejszych zadań tej organizacji jest rozwój działań olimpijskich na Słowenii. W 1996 roku świat razem ze Słowenią obchodzili 100. rocznicę Igrzysk Olimpijskich. Natomiast Komitet Olimpijski Słowenii – Stowarzyszenie Federacji Sportowych świętował pięciolecie swojego powstania, który w celu propagowania idei olimpijskich stworzył wiele projektów i organizował różnorakie wydarzenia. W 1997 roku OCS – ASF stworzyło zasady dotyczące przyznawania nagród i wyróżnień, by móc nagrodzić zawodników, trenerów, czy też inne osoby związane ze sportem za ich sportowy wkład w historię. Lista laureatów to obecnie 147 nazwisk i instytucji sportowych. By zwiększać popularność sportu, Słowenia powołała dwóch ambasadorów sportu. W 1999 roku OCS – ASF rozpoczął kilka projektów, m.in. w celu wprowadzenia ubezpieczeń dla najlepszych zawodników. Niestety rok ten okazał się być smutnym w historii sportu, ponieważ 8 listopada Słowenia musiała pogodzić się z odejściem najstarszego olimpijczyka Leona Štukelja, który zmarł trzy dni przed swoimi 101. urodzinami. Już w 2000 roku Słoweńcy idąc za przykładem zmarłego sportowca, zdobyli na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney dwa złote krążki. Dwa lata później podczas skoczkowie narciarscy wywalczyli brąz podczas 20. Zimowych Igrzysk Olimpijskich. W tym samym roku w Lublanie odbył się kongres Europejskiego Stowarzyszenia Fair Play, w którym wzięło udział ponad 90 zawodników i sportowych ambasadorów. Natomiast w 2004 roku słoweńscy sportowcy wrócili z czterema krążkami z Igrzysk Olimpijskich w Atenach, które wywalczyli w lekkiej atletyce, wioślarstwie, judo i żeglarstwie. Cztery medale zdobyli także paraolimpijczycy w Atenach. Słowenia uczestniczyła także w World Games w Duisburgu, które odbyły się w 2005 roku. Rywalizując w 34 konkurencjach, zdobyła 4 medale. W 2006 roku roku OCS – ASF rozpoczęła projekt „Mini Olimpiady", podczas których dzieci z klas 1-3 szkoły podstawowej uczyły się o wartościach olimpijskich i walce fair play. Wszystkie te wydarzenia sprawiły, że słoweńscy zawodnicy chętniej zaczęli angażować się w sport i poprzez swoją wolę walki osiągali coraz to lepsze wyniki na Igrzyskach Olimpijskich, co może obrazować chociażby rezultat podczas zawodów w Vancouver w 2010 roku.

Powrót | źródło: olympic.si