„Związek Polskich Związków Sportowych nadesłał w sprawie zniżek kolejowych dla sportowców do Polskiego Związku Piłki nożnej w Krakowie pismo, którego odczytanie na Walnem Zgromadzeniu PZPN, wywołało ogólną wesołość i... smutne kiwanie głowami. Pismo to ma brzmienie następujące:

„Odnośnie do listów Wpanów z dnia 28 grudnia ub. r. L. 1205/22, z dnia 1 lutego b. r. L. 156/23, oraz z dnia 9 lutego b. r. L. donosimy w uzupełnieniu naszego pisma z dnia 3 lutego b. r. L. 47/23, iż Ministerstwo Kolei Żelaznych zwróciło się ze swym projektem w wymienionej sprawie do Ministerstwa Skarbu, łącząc wraz ze zniżkami kolejowemi dla sportowców i sprawę zniżek dla pątników. Ministerstwo Skarbu nie zgodziło się na proponowane ulgi, donosząc pismem z d. 23 stycznia br. L. 3626/D.B./6,´22 co następuje:

„Odnośnie do pisma z dnia 24 listopada 1922 roku L. 6228/111 w sprawie taryfy ulgowej na przejazd pątników itp., Ministerstwo Skarbu zawiadamia, że ze względu na niedobory zarządu kolejowego na wprowadzenie proponowanej taryfy ulgowej zgodzić się nie może”. Wobec powyższego stanowiska Ministerstwa Skarbu nie można w ciągu roku bieżącego liczyć na pomyślne załatwienie sprawy zniżek kolejowych dla ruchu turystycznego i sportowego.”