2011-12-12, 13:59   A A A    

Historia sportu w regionie miała swój początek w zimowych dyscyplinach, ale także w górskiej turystyce pieszej. Chociaż moda na aktywne spędzanie czasu wolnego sięga nieco wcześniej, to za oficjalny początek sportu w Krynicy uznaje się rok 1924 w którym to Krynica była gospodarzem V Mistrzostw Polski w narciarstwie.

Powstał wtedy Krynicki Klub Narciarski, a także wiele obiektów sportowych m.in. skocznia narciarska na Górze Krzyżowej, tor saneczkowy na Górze Parkowej czy lodowisko przy Alei Lipowej.

Kilka lat później w 1928 r. w Willi Nałęczówka decyzją władz miasta oraz działaczy i sympatyków sportu powstało Krynickie Towarzystwo Hokejowe, w którym uprawiano takie dyscypliny jak hokej, narciarstwo i saneczkarstwo.

Z biegiem lat Krynica stawała się stolicą sportów zimowych, a efektem tego była organizacja w 1931 r. Mistrzostw Świata w hokeju na lodzie oraz w 1935 r. Mistrzostw Europy w saneczkarstwie, gdzie zawodnicy krynickiego klubu „ Makkabi” zajmowali czołowe miejsca.

Tak szybki i znaczący rozwój krynickiego sportu był możliwy dzięki współpracy znakomitych w tamtych czasach osobistości jak Władysław Żytkowicz (dwukrotny olimpijczyk z 1928 i 1936 r.) pracujący w roli instruktora i działacza sportowego, czy Stanisław Łapanowski (olimpijczyk z 1936 r.) Należy także wymienić Andrzeja Nowikowa, znanego krynickiej publiczności piłkarza, hokeistę, ratownika GOPR, późniejszego trenera.

Podczas II Wojny Światowej sport krynicki przeżywał kryzys, do niemieckich obozów zagłady trafili m.in. zawodnicy KTH J.Żarlikowski czy J.Kamyk, a w obozie Auschwitz-Birkenau życie straciła zawodniczka krynickiego klubu „Makkabi” - Enkerówna (Mistrzyni Polski w saneczkarstwie). Wielu krynickich zawodników bezpowrotnie zaginęło lub oddało swoje życie za ojczyznę.

Powrót | źródło: krynica.pl