„Coraz zdecydowaniej wchodzimy w okres, w którym rozpoczyna panowanie w sporcie polskim urękawiczniona pięść na wysłanym matą ringu. Piłka nożna i tenis zapadają w sen zimowy. Narciarstwo i hokej jeszcze nie ocknęły się z letniej drzemki, a gry sportowe nie wyrosły u nas jeszcze, mimo międzynarodowych sukcesów, na dział równy popularnością innym. W przejściowym więc okresie uwaga musi się głównie skupić na boksie, zwłaszcza warszawskim, który zarówno pod względem wysokości poziomu jak i pod względem rozwoju wszerz wysuwa się wyraźnie na pierwsze miejsce w kraju. Wskazują na to wyniki meczów, rozgrywanych przez czołowe drużyny w innych ośrodkach pięściarstwa. A więc tak Warta w Poznaniu, jak i I.K.P. w Łodzi – z najwyższym trudem zwyciężają bardzo przeciętnych i nielicznych przeciwników. W Łodzi np. mistrzostwa drużynowe okręgu zredukowały się do spotkań dwóch klubów, a nie lepiej lepiej było w Poznaniu. Warszawa zaś grupuje w A-klasie aż sześć zespołów, a każdy z nich (nie mówiąc już o B-klasowych) niewiele ustępuje najgroźniejszym ósemkom bokserskim kraju.”