Twórca nowożytnych igrzysk olimpijskich

2013-12-21, 08:48   A A A   drukuj   Tomasz Michalak

Pierre de Coubertin urodził się 1 stycznia 1863 roku w Paryżu. Jako pedagog pragnął dokonać dzieła reformy systemu kształcenia i wychowania młodzieży francuskiej, a w szczególności aktywność ruchowa młodzieży.

Duży wpływ na działalność i poglądy de Coubertin`a miała podróż do Anglii w latach 1883-1887, podczas której zainteresował się angielskim systemem wychowania fizycznego młodzieży, a głównie osiągnięciami Thomasa Arnolda i jego poglądem na wychowawczą rolę gier sportowych. Po powrocie do Francji napisał szereg prac poświęconych problemom wychowania ze szczególnym uwzględnieniem form ruchowych. Dewizą różnokierunkowej działalności Pierre de Coubertina było: zahartować Francję przez sport. Włączył się aktywnie w działalność federacji francuskich związków sportowych, która wkrótce przyjęła nazwę Unii Francuskich Stowarzyszeń Atletycznych, której został sekretarzem generalnym. W 1889 i w 1893 roku Pierre de Coubertin odbył podróże do USA i Kanady. Jako przedstawiciel rządu francuskiego miał zadanie zbadanie amerykańskich szkół i uniwersytetów. Uczestniczył w konferencjach, podczas których przedstawiał swoje koncepcje wychowania fizycznego, pedagogiki sportu i idei olimpijskiej, zyskując za oceanem, gdzie istniały bogate tradycje sportowe, wielu zwolenników swoich poglądów. Coubertin naocznie przekonał się do roli, jaką odgrywa sport w procesie przygotowania młodych ludzi do podjęcia obowiązków zawodowych. Uznał, że sport i jego organizowanie dostarcza studentom możliwość rozwijania cech charakteru i umiejętności niezbędnych w ich przyszłej karierze zawodowej na wysokich urzędach publicznych. Coubertin przyjął forsowany na uniwersytetach amerykańskich pogląd, że poprzez organizowanie własnej sportowej aktywności studenci uczą się zasad demokracji, a w trakcie rywalizacji sportowej rozwijane są takie cechy ich charakteru jak: uczciwość, wytrwałość, lojalność i sprawiedliwość. Z uwagi na to, że sport przygotowuje do przyszłego życia zawodowego to, dużo bardziej właściwe jest organizowanie zajęć sportowych w przypadku studentów niż dzieci i dorosłych. To właśnie dla ludzi w tym wieku Coubertin planował wskrzeszenie igrzysk olimpijskich.
Ważnym źródłem inspiracji Coubertina stają się jego podróże do Grecji, do świeżo odkopanej, przez niemieckiego archeologa Ernesta Curtinsa, starożytnej Olimpii. Tam w ruinach świątyni Zeusa Olimpijskiego, Świątyni Hery, stadionu olimpijskiego, dojrzała jego idea wznowienia igrzysk olimpijskich. W 1894 r. w Atenach, w towarzystwie literackim Parnas prezentuje wizję nowoczesnych igrzysk olimpijskich. W 1892 roku po raz pierwszy zaproponował na Sorbonie wznowienie igrzysk olimpijskich, lecz uczestnicy kongresu, którzy byli zaproszeni w celu uczczenia rocznicy Unii Francuskich Stowarzyszeń Atletycznych nie zbyt entuzjastycznie przyjęli tę propozycję. Niemniej członkowie Unii w roku następnym (1893) powołali komisję ds. przygotowania kongresu sportowego, na którym miały zostać podjęte odpowiednie decyzje. W skład komisji weszli: P. de Coubertin, jako przedstawiciel kongresu na kontynent europejski, C. Herbert, sekretarz Amatorskiego Zrzeszenia Atletycznego na terenie Imperium Brytyjskiego oraz W.M. Sloane, Profesor uniwersytetu w Pirinceton (USA), sekretarz takiego zrzeszenia w Ameryce. Komisja odbyła dwie narady (w Nowym Jorku – 1893 i Londynie – 1894), postanowiła zwołać w dniach 16 - 24 czerwca 1894 roku Międzynarodowy Kongres Sportowy.
Kongres stał się miejscem wskrzeszenia nowożytnych igrzysk portowych, których datę odbycia wyznaczono na rok 1896, ustanowienia Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego oraz amatorskich zasad olimpijskiego współzawodnictwa sportowego.
Coubertuin w latach 1894-1896 był sekretarzem generalnym MKOl, a w latach 1894 - 1925 prezydentem. Za swoje zasługi dla ruchu olimpijskiego, otrzymał tytuł honorowego prezydenta igrzysk olimpijskich. Dzięki jego staraniom przyznano MKOl w 1915 r. stałą siedzibę w Lozannie, w pałacyku Mon Repos. Autor ideowych podstaw olimpizmu. Opracował zasady: Karty Olimpijskiej, olimpijskiego protokołu, programu otwarcia i zamknięcia igrzysk, sformułował olimpijskie przyrzeczenie. Na igrzyskach olimpiady 1912 r. w Sztokholmie, występując pod podwójnym pseudonimem, zdobył złoty medal w konkursie literatury za wiersz "Oda do sportu".
Zmarł nagle na atak serca, podczas spaceru w genewskim parku Lagrange, w dniu 2 września 1937 roku, w wieku 75 lat. Pochowany został na cmentarzu Bois de Vaux w grobie, którą przydzieliła mu, jako swemu honorowemu obywatelowi wdzięczna Lozanna, którą uczynił stolicą ruchu olimpijskiego. Spoczywa wśród swoich najbliższych - żony, syna, córki, podczas gdy jego serce zgodnie z ostatnią wolą, znalazło miejsce 26 marca 1939 r. w Grecji w Olimpii.

Do dzisiaj kibice oglądający zmagania sportowców podczas igrzysk mogą czytać motto Pierre de Coubertin`a zamieszczone na bandach aren sportowych. Brzmi ono: Citius, Altius, Fortis czyli Szybciej, Wyżej, Mocniej. Innym hasłem głoszonym przez Pierre de Coubertin`a, odzwierciedlającym idee olimpizmu jest: „W życiu ważny jest nie triumf, lecz walka, istotną rzeczą jest nie zwyciężać, lecz umiejętnie toczyć rycerski bój." Warto by sportowcy w rywalizacji pamiętali o tych słowach.

Na podstawie:
www.pkol.pl
Mała Encyklopedia Sportu, SiT, tom I, Warszawa 1984, s 121

 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.