Polskę reprezentowało 29 zawodników z 5 dyscyplinach. Większość obiektów sportowych została zniszczona w trakcie II wojny światowej, z tego powodu przygotowania naszych olimpijczyków do rywalizacji w Sankt Moritz były bardzo utrudnione. Zdecydowano się wysłać do Szwajcarii skromną ekipę. Nie oczekiwano od naszych reprezentantów walki o medale czy punktowane miejsca. Cel był jasny - poprzez starty nasi sportowcy mieli zaznaczyć oraz wzmocnić obecność Polski na politycznej mapie świata.

Największe nadzieje wiązano z występem Biało-Czerwonych w hokeju na lodzie. Nasz zespół zajął niezłe 6. miejsce w stawce ośmiu drużyn. Z największymi potęgami – reprezentacjami Czechosłowacji i Kanady, przegraliśmy różnicą kilkunastu goli. Udało się jednak wygrać dwa mecze z niżej notowanymi rywalami – Włochami (13:7) oraz Austrią (7:5). Poza hokeistami jedyną lokatę w czołowej „dziesiątce” (10. miejsce) wywalczyła sztafeta w biegu narciarskim 4 x 10 km w składzie: Józef Daniel Krzeptowski, Stanisław Bukowski, Tadeusz Kwapień, Stefan Dziedzic. 

Indywidualnie najlepiej zaprezentował się Stefan Dziedzic, który zajął 20. miejsce w kombinacji norweskiej. Polak startował również w biegu na 18 km, w którym uplasował się na 38. pozycji. Większość naszych reprezentantów zajmowała miejsce w trzeciej lub czwartej dziesiątce. Warto nadmienić, że w Sankt-Moritz wystąpił Stanisław Marusarz - legenda polskich skoków narciarskich oraz podporucznik Armii Krajowej podczas II wojny światowej. Marusarz dziesięć lat wcześniej – po zdobyciu srebrnego medalu mistrzostw świata w Lahti, został wybrany najlepszym polskim sportowcem w plebiscycie Przeglądu Sportowego. U schyłku swojej kariery Marusarz zajął w Sankt Moritz przyzwoite 27. miejsce. 

W igrzyskach uczestniczyło 669 zawodników (77 kobiet) z 28 krajów. W klasyfikacji medalowej igrzysk w Sankt Moritz zwyciężyli ex-aequo Szwedzi oraz Norwegowie.