ISSN
Sportowa Historia

Tadeusz Kaczmarczyk

A A A
Imię i Nazwisko: Tadeusz Kaczmarczyk
Data urodzenia: 03 lipca 1923
Miejsce urodzenia: Zakopane
Data śmierci: 13 listopada 2012
Miejsce śmierci: Zakopane
Profesja: narciarz/trener
Dyscyplina sportowa: narciarstwo

Przebieg kariery zawodniczej:
  • uprawiał kombinację norweską, rywalizował w skokach, biegach, zjazdach
  • Akademicki Mistrz Polski (12) posiadał również w swoim dorobku medale Akademickich Mistrzostw Świata

Przebieg kariery trenerskiej:
  • jeden z najwybitniejszych polskich trenerów w kombinacji norweskiej, trener biegów narciarskich CWKS Legia Zakopane
  • trener polskich biegaczy (do 1966)
  • jako trener biegów uczestniczy w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Cortina d’Ampezzo (1956), a także Innsbruck (1964)
  • był trenerem Franciszka Gronia-Gąsienicy, pierwszego polskiego medalisty Igrzysk Olimpijskich w sportach zimowych
  • trener polskich kombinatorów norweskich (od 1966)
  • jako trener kombinatorów norweskich uczestniczy na Igrzyskach Olimpijskich w Grenoble (1968), Sapporo (1972), Insbrucku (1976)
  • Mistrzostwa Świata Falun (1974) jego podopieczny Stefan Hula zdobywa brązowy medal w kombinacji norweskiej
  • zrezygnował z prowadzenia polskich kombinatorów norweskich (1976)
  • rozpoczyna pracę w słynnej szkole w austriackim Stams, odnosząc największe swoje sukcesy trenerskie, był guru trenerskim dla austriackich i szwajcarskich kombinatorów norweskich (1977-1989)
  • najwybitniejsi wychowankowie Tadeusza Kaczmarczyka to: Hippolyt Kempf (Szwajcar) to potrójny medalista Igrzysk Olimpijskich (złoto i srebro w Calgary (1988) oraz brąz w Lillehammer (1994), srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lahti (1989) oraz trzeci zawodnik Pucharu Świata w sezonach 1986/87, 1988/89. Klaus Sulzenbacher (Austriak) zdobył cztery medale Igrzysk Olimpijskich (srebro i brąz w Calgary (1988) oraz dwa brązowe w Albertville (1992), złoto i srebro Mistrzostw Świata (1991) w Val di Fiemme, brązowy medal Mistrzostw Świata Juniorów w Trondheim (1984), dwie Kryształowe Kule za zwycięstwo w Pucharze Świata w sezonach 1987/88, 1989/90 oraz trzy drugie miejsca w klasyfikacji generalnej tego cyklu w latach 1988-1992. Z kolei Andreas Schaad (Szwajcar) to podwójny medalista Igrzysk Olimpijskich w Calgary (1988) - srebro i Lillehammer (1994) - brązowy medal, Wicemistrz Świata z Lahti (1989) oraz trzeci zawodnik Pucharu Świata w sezonie 1987/1988
  • ponownie obejmuje reprezentację kombinatorów norweskich (1989-1990) niestety napotyka na te same problemy co dawniej i po roku rezygnuje