W latach 30-tych Polka należała do ścisłej światowej czołówki. Trzykrotnie dochodziła do finału turniejów z cyklu Wielkiego Szlema. W 1937 roku grała w ostatniej rundzie Wimbledonu, gdzie w dramatycznych okolicznościach przegrała z Brytyjką Dorothy Round – w decydującym secie wygrywała już 4:1 i 30:15, by przegrać całe spotkanie 2:6, 6:2, 5:7. Kilka tygodni później dotarła do finału US Open, w którym uległa Anicie Lizanie z Chile 4:6, 2:6. Trzeci finał Wielkiego Szlema osiągnęła w 1939 roku – na kortach Rollanda Garrosa. Przegrała wtedy z Francuzką Simone Mathieu 3:6, 6:8.

Upragnione zwycięstwo w Wielkim Szlemie odniosła w grze podwójnej, w parze ze swoją pogromczynią z French Open - Simone Mathieu. Polsko-francuski debel okazał się lepszy od pary  Alice Florian i Hella Kovac (7:5, 7:5). Rok wcześniej Jędrzejowska dotarła do finału debla w US Open, tę samą rundę osiągnęła we French Open, już po II wojnie światowej – w 1947 roku w grze mieszanej z Rumunem Cristeą Caralulisem.

Jędrzejowska jest najbardziej utytułowaną zawodniczką w historii polskiego tenisa ziemnego. Zdobyła aż 65 tytułów mistrzyni Polski (w singlu, deblu i mikście). Jej przewaga nad krajowymi rywalkami była tak duża, że w 1938 roku związek tenisowy przyznał jej tytuł mistrzyni Polski bez gry! W 1936 i 1937 roku triumfowała w Plebiscycie "Przeglądu Sportowego".